بررسی شاخص های مهم پایداری در طراحی مجتمع های مسکونی با تاکید براقلیم آسایش

اهمیت وضعیت اقلیمی و تاثیر آن بر آسایش گرمایی، کیفیت هوای محیطی و مصالح ساختمانی و حفظ کردن یا نکردن انسجام ساختمانی حقیقتی انکارناپذیر است. توجه به رویکرد پایدار در طراحی ساختمان ها از این لحاظ حائز اهمیت است. نقاط قوت و ضعف در یک ساختمان بر زندگی انسان، زیست بوم منطقه و بر زیست بوم کل جهان موثر است. رعایت اصول توسعه پایدار امری ضروری است، زیرا در حال حاضر علاوه بر تاثیرهای روان شناختی که معماری بر افراد می گذارد، ساختمان سازی نیز تاثیر زیادی بر زیست بوم جهان دارد. هدف از این تحقیق طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد پایداری است. طبیعت در این تحقیق معنایی از باب احترام، تعامل و الهام دارد. استفاده از طبیعت به عنوان بستر اصلی طرح می باشد. همچنان که طبیعت و چهار عنصر آن در دیدگاه گذشته ما ایرانیان به وجود آورنده عالم و گرداننده نظام هستی بوده است و جایگاهی مقدس در فرهنگ و تمدن ما داشته است. با تکیه بر این پیشینه، در این طرح مکانی بر پا خواهد شد که پیام آن به کاربران خویش احترام و استفاده صحیح از طبیعت و منابع آن است. اصول و مبنای طراحی در این پروژه، استفاده از انرژی های تجدید پذیر است و صرفه جویی در منابع تجدید ناپذیر به گونه ای که برای نسل های اینده باقی بماند. استفاده از این اصول در روند پروژه از کلیات تا جزئیات کالبدی طرح می تواند مجموعه ای خودکفا که به صورت چرخه ای بسته در خود کار می کند را بسازد. ترکیب عناصر سنتی معماری ایران با تکنولوژی روز دیدگاهی مشترک به پایداری در معماری و بر انگیختن حس توجه و احترام به طبیعت، فر آیند این طرح خواهد بود. با توجه به تاثیر اقلیم بر معماری، به ویژه در کشور ایران که شرایط اقلیمی در آن کاملا مشهود است. این طراحی جهت مرتبط سازی حجم با طراحی اقلیمی و بررسی اهداف عمده طراحی اقلیمی چگونگی تاثیر اقلیم در معماری است. روش تحقیق تحلیلی و توصیفی - تحلیلی بوده است. یافته ها نشان می دهد در طراحی با استفاده از مصالح مناسب و استفاده از سیستم های پیشرفته در ساختمان های کشور می تواند به پایداری ساختمان هاکمک نماید.

کلیدواژه ها:

طراحی ، توسعه پایدار ، ساختمان