طراحی و ساخت الکترولایزر هفت سلولی گاز هیدروکسی و بررسی آن از دیدگاه انرژی

امروزه بحران انرژی در دنیا موجب ایجاد مشکلات زیست محیطی فراوانی در سطح جهان شده است و بهره وری انرژی به عنوان یکی از موضوعات پراهمیت در زندگی روزمره مردم مورد توجه قرار گرفته است. بیشترین تلفات انرژی در راکتور های تولید هیدروژن معمولا به دلیل ایجاد یک یا چند لایه از حباب بر روی سطح سلول که منجر به بالاتر رفتن مقاومت سلول و کاهش راندمان تولید آن می گردد، می باشد. هدف اصلی از این پژوهش بکارگیری روش های مختلف جهت کاهش میزان تشکیل حباب بر روی سطح سلول می باشد. الکترولایزرها از لحاظ نوع ساخت و بهره وری انرژی دارای سطوح مختلفی می باشند، در این پژوهش نرخ مصرف انرژی و راندمان الکترولایزر به دو روش توزیع جریان PWM,DC در الکترولایزر مورد بررسی قرار گرفته است. در روش توزیع جریان PWM به علت اینکه نرخ مقاومت در سلول های الکترولایزر روند کاهشی داشته موجب افزایش راندمان الکترولایزر به میزان ۴۰ درصد شد و حداکثر نرخ تولید گاز هیدروکسی الکترولیازر در روش DC به میزان ۴۵ میلی لیتر بر ثانیه دست یافت.

کلیدواژه ها:

جریان PWM ، گاز هیدروکسی ، جریان DC ، الکترولایزر ، بحران انرژی