تحلیل خط مشی گذاری صنعتی چین و درس های آن برای جمهوری اسلامی ایران

طی چهار دهه اخیر، چین تغییرات زیادی را تجربه نموده است. با انجام اصلاحات و بکارگیری «سیاست درهای باز» و سپس روی آوردن به «اقتصاد بازار سوسیالیستی»، چین رشد چشمگیری داشته و به رشد اقتصادی بالای ۹ درصد نائل گردیده است. در حال حاضر چین دومین کشور جهان در تولید ناخالص داخلی، اولین کشور جذب کننده سرمایه گذاری مستقیم خارجی و بزرگترین تولیدکننده کالا است. بررسی رشد صنعتی چین، این سوال را به ذهن متبادر می نماید که این کشور از چه خط مشی هایی برای تحول صنعتی خود بهره برده است و مولفه های این خط مشی ها چیست؟ پاسخ به این پرسش می تواند برای بسیاری از کشورهایی که در پی اصلاح و تحول صنعتی می باشند، راهگشا باشد. در این پژوهش که با روش تحلیل محتوای کیفی انجام شده است به منظور پاسخ به سوال پژوهش، ۷ سند مورد تحلیل قرار گرفته و بدین ترتیب مجموعا ۲۵ مقوله فرعی از این اسناد استخراج گردید و سپس این مقوله های فرعی در قالب هفت مقوله اصلی طبقه-بندی شدند. به عنوان نتیجه، این پژوهش ۷ عامل شامل مدیریت مالکیت دولتی- خصوصی، حفاظت از بازار داخلی، مدیریت منابع داخلی، جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی، اجرای سیستم بازار، ایجاد تقاضا و نهایتا نقش فعال دولت را در اصلاحات صنعتی چین دخیل می داند.

کلیدواژه ها:

خط مشی گذاری صنعتی ، سیاست درهای باز ، اقتصاد بازار سوسیالیستی ، خط مشی گذاری صنعتی افقی ، خط مشی گذاری صنعتی عمودی