برهمکنش سیستم های خاکورزی حفاظتی و مدیریت علف های هرز بر عملکرد و برخی خصوصیات زراعی کدوی آجیلیCucurbita pepo L.)

به منظور بررسی روش های خاکورزی حفاظتی و مدیریت علف های هرز در قالب طرح کرت خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در دو مکان در سال ۱۳۹۸ اجرا شد. خاکورزی حفاظتی به عنوان کرت اصلی در ۴ سطح(شخم متداول، شخم صفر، چیزل، دیسک) و کرت های فرعی، مدیریت علف های هرز دارای سطوح استفاده از علف کش، عاری از علف هرز، بدون کنترل و شاهد بودند. صفات قطر میوه، تعداد دانه در میوه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، عملکرد روغن و عملکرد پروتئین اندازه گیری شد. با توجه به نتایج تجزیه واریانس اثرات متقابل سه جانبه منطقه، خاکورزی و مدیریت علف های هرز بر تمام صفات مورد مطالعه غیر از عملکرد دانه معنی دار بودند. حداکثر دانه(۲۱۱/۷)، عملکرد بیولوژیکی(۷/۶ تن در هکتار)، عملکرد روغن(۸۳/۳ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد پروتئین(۳۴/۶ کیلوگرم در هکتار) در خوی و کمترین تعداد دانه(۱۱۴/۷)، عملکرد بیولوژیکی(۱/۰۱ تن در هکتار)، عملکرد روغن(۱۹/۷ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد پروتئین(۱/۷کیلوگرم در هکتار) تحت تاثیر دیسک و تیمار بدون کنترل علف های هرز در منطقه ماکو حاصل شد. عملکرد دانه فقط در اثر متقابل خاکورزی و مدیریت علف هرز در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. همچنین بیشترین عملکرد دانه(۸۲۸/۶ کیلوگرم در هکتار) تحت تاثیر تیمارهای چیزل و عاری از علف هرز و کمترین آن(۷۵۶/۵کیلوگرم در هکتار) در تیمار دیسک و بدون کنترل علف هرز مشاهده گردید. مقایسه میانگین تیمارهای مورد آزمون نشان داد خاکورزی با چیزل و مدیریت علف های هرز به روش عاری از علف هرز در سطح برتری قرار داشتند.

کلیدواژه ها:

خاکورزی ، قطر میوه ، علف های هرز ، عملکرد بیولوژیکی ، عملکرد روغن ، عملکرد دانه.