دلنیا فلاحی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
عباس حسنی - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
ابوالفضل علیرضالو - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

شوری خاک یا آب یکی از مشکلات جدی برای تولید محصولات کشاورزی در اراضی خشک و نیمه خشک محسوب می شود. امروزه به کارگیری روش های صحیح تغذیه معدنی نظیر استفاده از ترکیبات حاوی عنصر سیلیس (Si) برای کاهش اثرات زیانبار تنش های مختلف بر گیاهان مورد توجه زیادی قرار گرفته است. لذا به منظور ارزیابی تاثیر تنش شوری ناشی از کلرور سدیم (در غلظت های صفر، ۲۵، ۵۰ و ۷۵ میلی مولار) و محلول پاشی سیلیکات پتاسیم (در غلظت های صفر، ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم در لیتر) بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه فیسالیس (Physalis peruviana) یک آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار انجام پذیرفت. نتایج نشان داد تحت تاثیر تیمارهای شوری ویژگی های رشدی (نظیر طول ساقه، قطر ساقه، تعداد و مجموع طول شاخه های جانبی)، محتوی کلروفیل و کاروتنوئید به طور معنی داری کاهش یافت در حالی که میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی کل (به روش DPPH) افزایش معنی داری نشان داد. محلول پاشی سیلیکات پتاسیم موجب افزایش ویژگی های رشدی و میزان رنگیزه های فتوسنتزی و کاهش میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی گردید. درمجموع یافته های این تحقیق نشان داد که اثرات زیانبار تنش شوری بر ویژگی های رشدی و فیزیولوژیکی گیاه فیسالیس می تواند با محلولپاشی سیلیکات پتاسیم تعدیل گردد.

شوری کلرور سدیم، سیلیکون، کلروفیل، فعالیت آنتی اکسیدانی، ویژگی های رشدی