نقش آگاهی و دانش زنان روستایی در توسعه کشت گیاهان دارویی

گیاهان دارویی به گروهی از گیاهان گفته می شوند که اندام های آن ها دارای ترکیباتی با اثربخشی دارویی است و به واسطه اثرات درمانی برای انسان و دام در صنعت داروسازی مورد استفاده قرار می گیرند. تا حدود نیم قرن پیش گیاهان یکی از اساسی ترین منابع تولید دارو محسوب می شدند ولی پس از پیشرفت دانش شیمی آلی و تلاش در جهت ساخت مولکول های پیچیده دارویی، بیشتر مواد دارویی به طور مصنوعی تهیه شدند. اما در چند دهه اخیر با مشاهده عوارض جانبی داروهای سنتزی، تمایل به مصرف گیاهان دارویی روند افزایشی پیدا کرده است به گونه ای که قرن بیست و یکم را می توان قرن مطالعه و استفاده از گیاهان دارویی نام نهاد. هم اکنون حدود یک سوم داروهای مورد استفاده در جوامع انسانی را داروهایی با منشاء طبیعی و گیاهی تشکیل می دهد. با توجه به اهمیت گیاهان دارویی در اقتصاد و صنعت کشور آگاهی زنان روستایی و کشت و تولید گیاهان دارویی توسط آن ها به خصوص می تواند حائز اهمیت باشد. این پروژه با توجه به نقش موثر و سازنده زنان روستایی و عشایری و استفاده از سرمایه انسانی آن ها در فرآیند توسعه پایدار در کل کشور از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ اجرا شد. بخشی از اهداف این طرح شامل توسعه اشتغال پایدار در مناطق محروم با محوریت مدیریت بازار، جلوگیری از تخریب منابع طبیعی و برداشت بی رویه از طبیعت با آموزش صحیح و توسعه کشت گیاهان دارویی، تولید محصولات گواهی شده و ارگانیک گیاهان دارویی، احیاء و توسعه رویشگاه های گیاهان دارویی و افزایش تولید، فرآوری، همچنین بهره مندی از مزایای گیاهان دارویی در عرصه های زراعی و منابع طبیعی بود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، زنان روستایی ، سرمایه انسانی ، گلرنگ ، گیاهان دارویی