خودمراقبتی بهداشتی در اسناد فرادست آموزش وپرورش جمهوری اسلامی ایران

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 224

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSA18_052

تاریخ نمایه سازی: 30 تیر 1401

چکیده مقاله:

سلامت یکی از نعمتهایی است که خداوند به انسان ارزانی داشته و انسان برای حفظ آن باید تلاش کند (ایزدی و همکاران،(۱۳۸۹ و محافظت از بدن در برابر آسیب ها، تقویت جسمانی و حفظ سلامت، تکلیف دینی و الهی است. آموزه های حوزه سلامت، دانش آموزان را قادر میسازد که در برابر سلامتی خود مسئولیت پذیر بوده و نشاط فردی و اجتماعی و سلامت جسمی و روحی، به ویژه سلامت خانواده را تضمین کنند (وزارت آموزش وپرورش،.(۱۳۹۱ این در حالی است که در شرایط کنونی شیوع ویروس کووید ۱۹، بحث سلامت افراد و میزان توجه به آن پیش از پیش مطرح است و نیاز است تا اقدامات لازم جهت ارتقای سلامت افراد جامعه صورت پذیرد. یکی از رفتارهایی که میتواند ارتقا سلامت را به دنبال داشته باشد، رفتار خود مراقبتی است (وریچ کاظمی،(۱۳۹۶؛ که درواقع سریع ترین و ارزانترین روش برای ارتقای سلامت جامعه است که باید در زندگی تمامی افراد جاری باشد (مفتون، شریفان، نقی زاده موغاری،(۱۳۹۷ و این مهارت نقش به سزایی در کیفیت زندگی افراد دارد (داردزینکا-گلوبکا۴، درو سکا۵،.(۲۰۲۱ سازمان بهدا شت جهانی خود مراقبتی را توانایی افراد برای ارتقا و حفظ سلامتی، جلوگیری از بیماری و کنار آمدن با آن با یا بدون حمایت ارائه دهنده های مراقبتهای بهداشتی تعریف میکند (سابو۶ و چاین۷، (۲۰۲۱، همچنین فعالیتهای روزمره اصلی زندگی مانند نظافت، نظافت اعضای بدن، توالت و... را نیز در برمیگیرد (دردزینکا-گلوبکا، دروسکا،.(۲۰۲۱در ا سناد بین المللی چون ا ساسنامه سازمان جهانی بهدا شت، سلامت یک ارزش فردی و اجتماعی و از مهمترین و ابتدایی ترین نیازهای بشر است و دستیابی به بالاترین سطح آن از اهداف اجتماعی هر کشور محسوب میشود (رمضانخانی، سیاری.۱۳۸۹ نقل شده در عظیمی. .(۱۳۹۹ حال در این پژوهش به دنبال این هستیم که با توجه به اهمیت بحث خودمراقبتی به ویژه در شرایط موجود، سهم هریک از اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران را در پرداختن به بحث خودمراقبتی و بهداشت بررسی نماییم.

نویسندگان

فاطمه طلائی بیمرغی

دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

بهروز مهرام

دانشیار گروه مطالعات برنامه درسی و آموزش، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

انسی کرامتی

استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید هاشمی نژاد، مشهد، ایران