نگاهی به نساجی سنتی اقلیم خراسان

نساجی سنتی در کنار سایر هنرهای صناعی بازگوکننده باورها، آداب و رسوم، سنتها و فرهنگ قومی هر منطقه است که عموما محصولاتش بر اساس: مواد اولیه بوم آورد، اقلیم جغرافیایی و نیاز ساکنان منطقه شکل میگیرد. با بررسی روش تولید، طرح، نقش و رنگ یک دستبافته سنتی در هر منطقه میتوان شرایط اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، باورهای قومی و مذهبی، پوششهای گیاهی منطقه ... را مورد مطالعه و واکاوی قرار داد. بنابراین، تحقیق درباره نساجی و دست بافته های سنتی هر منطقه میتواند بخشی از دانسته های ما را پیرامون مردم شناسی، جامعه شناسی و حتی روانشناسی یک اقلیم پوشش دهد. برایناساس، این تحقیق به مطالعه نساجی سنتی و مهمترین دستبافته های اقلیم پهناور خراسان پرداخته استکه مهمترین آنها عبارتند از: برک بافی، شعربافی، فرشبافی، گلیم بافی، جاجیم بافی، پوستین دوزی .... نتایج نشان میدهد که در بخشهای مختلف منطقه خراسان، متناسب با »اقلیم جغرافیایی، پوششهای گیاهی و مواد اولیه بوم آورد « دست بافته های سنتی ارزشمندی شکل گرفته است؛ بنحویکه علاوه بر برطرف نمودن نیازهای ساکنان محلی، به اقتصاد خانواده و امرار معاش آنها در کنار پیشه های کشاورزی و دامداری کمک قابل توجهی نموده است. این مقاله مروری بر اساس مطالعات کتابخانه ای، اطلاعات حاصل از کتب ارزشمند و مقالات پژوهشی نگاشته شده است.

کلیدواژه ها:

اقلیم خراسان ، دست بافته سنتی ، نساجی سنتی ، هنرهای دستی ، بوم آورد.