مطالعه کارایی برخی اسانس های گیاهی و کیتوزان در کنترل Rhizoctionia solani عامل بیماری سوختگی غلاف برنج
عنوان مقاله: مطالعه کارایی برخی اسانس های گیاهی و کیتوزان در کنترل Rhizoctionia solani عامل بیماری سوختگی غلاف برنج
شناسه ملی مقاله: JR_PLNTI-4-2_003
منتشر شده در در سال 1394
شناسه ملی مقاله: JR_PLNTI-4-2_003
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
صبا سوهانگر - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین-پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه بیماری شناسی گیاهی، ورامین، ایران
وحید زرین نیا - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشکده کشاورزی، گروه گیاه پزشکی، تهران، ایران
سعید محمد زاده نمین - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین-پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه حشره شناسی کشاورزی، ورامین، ایران
خلاصه مقاله:
صبا سوهانگر - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین-پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه بیماری شناسی گیاهی، ورامین، ایران
وحید زرین نیا - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشکده کشاورزی، گروه گیاه پزشکی، تهران، ایران
سعید محمد زاده نمین - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین-پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه حشره شناسی کشاورزی، ورامین، ایران
امروزه استفاده از ترکیبات طبیعی گیاهان برای کنترل بیماریها، به دلیل مزایایی که بر ترکیبات شیمیایی دارند، مورد توجه و تحقیق قرار گرفته است. استفاده از اسانسهای گیاهی بهدلیل داشتن خواص دارویی، ضدقارچی، ضد باکتریایی و آنتیاکسیدانی متابولیتهای ثانویه در کنترل عوامل بیماریزا رو به پیشرفت است. در این پژوهش تاثیر کارایی سه اسانس گیاهی شامل اسانس زیره سبز (Cuminum cyminum)، دارچین (Cinnamomum zeylanicum) و نعناع (Mentha sp.) و محلول کیتوزان در پیشگیری و در مان بیماری سوختگی غلاف برنج ناشی از قارچRhizoctionia solani در آزمایشات درون شیشه و درون زیوه مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با ۵۰۰ تیمار و ۳ تکرار انجام گرفت. تیمارهای مورد بررسی در این پژوهش شامل سه فاکتور اسانس هر کدام در پنج سطح غلظت (۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰، ۶۰۰، ۸۰۰، ۱۰۰۰ میلیگرم در لیتر) و فاکتور کیتوزان در دو سطح غلظت ۸۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر و همچنین دو شاهد شامل شاهد مثبت (محیط کشت PDA همراه با سم تیلت) و شاهد منفی (محیط کشت سیب زمینی-دکستروز- آگار فاقد اسانس)، هر تیمار دارای سه تکرار و هر تکرار نیز خود شامل سه ظرف پتری (برای تمام تیمارها و کنترلهای مثبت و منفی) بود. به منظور بررسی نحوه تاثیر تیمارهای مختلف روی رشد قارچ R. solani پس از اختلاط اسانسها با محیط کشت، قطر پرگنه رشد یافته بصورت روزانه تا زمان پر شدن کامل ظرف پتری شاهد مورد بررسی قرار گرفت. درصد بازدارندگی غلظت های مختلف اسانس ها با بهره گیری از فرمول ابوت تعیین شد. همچنین حداقل غلظت بازدارندگی کامل اسانس ها (MIC)و حداقل غلظت قارچکشی اسانسها (MFC) نیز محاسبه شد. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد که در آن هر اسانس به عنوان یک فاکتور و غلظتهای مختلف اسانسها، سطوح مختلف هر فاکتور در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد اسانسهای دارچین و زیره بازدارندگی ۱۰۰ درصدی از رشد قارچ R. solaniرادر غلظتهای ppm ۲۰۰ داشتند. همچنین اسانس نعناع و کیتوزان بازدارندگی ۱۰۰ درصدی در غلظتهای ۶۰۰ و ۱۰۰۰ را از خودشان نشان دادند. علاوه بر این سه عصاره دارچین، زیره و نعناع با درصد بازدارندگی به ترتیب ۶۷/۸۱، ۵۰/۸۲ و ۳۳/۸۳ نتایج یکسانی را نشان دادند، کیتوزان نیز با ۵۰ درصد بازدارندگی کمترین میزان بازدارندگی از رشد قارچ بیماریزا را بر روی گیاه نشان داد.
کلمات کلیدی: سوختگی غلاف برنج, Rhizoctionia solani, اسانس, زیره سبز, دارچین, نعناع, کیتوزان, کنترل بیولوژیک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1485895/