ملیحه کابوسی - کارشناس ارشد پرستاری سالمندان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ، گلستان، گرگان، ایرا ن
ملیحه اسحاق زاده - کارشناس ارشد روان پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی، تربت حیدریه، ایران
الهه اشوری - کارشناس ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ، بیرجند، ایران
حمید نظری - کارشناس ارشد روان پرستاری ، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ، گناباد، ایران
زهرا صادقی - کارشناس ارشد روان پرستاری، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
نحسن صاحب ملکی - متخصص بیهوشی، مرکز تحقیقات بیمارستان بهلول، دانشگاه علوم پزشکی ، گناباد، ایران

مقدمه و هدف: اضطراب اجتماعی می تواند زندگی روزمره و ارتباطات افراد، خصوصا دانشجویان را با مشکل مواجه کند. هدف پژوهش کنونی تعیین تاثیر درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد همراه با مولفه های سایکودرام بر اضطراب اجتماعی دانشجویان کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه بود. روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی تصادفی همراه با پیش آزمون- پس آزمون بود که در دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه در سال ۱۳۹۷ انجام شد. ۴۸ دانشجوی دارای اختلال اضطراب اجتماعی مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی به صورت تصادفی انتخاب و با یک گروه مداخله (۱۲ نفر) و سه گروه کنترل (هر کدام ۱۲ نفر) اجرا شد. گروه مداخله (گروه روان درمانی ترکیبی) در دوره درمانی به صورت ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای ۲ جلسه) ، شرکت کردند. گروه های کنترل شامل درمان سایکودرام، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و بدون درمان بودند. اطلاعات از طریق پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور (۲۰۰۰) جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس و تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نمره اضطراب اجتماعی در چهار گروه پس از انجام مداخلات روانشناختی کاهش پیدا کرد. به طوری که که میانگین نمره اضطراب اجتماعی در گروه تحت درمان سایکو‎‎‎‎‎‎د‎رام پیش از مداخله ۳۷/۱۱ ± ۷۵/۶۳ و پس از مداخله۷ ۱/۵ ± ۰۸/۵۰ و در گروه تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد پیش از مداخله ۷۱/۱۰ ± ۲۵/۶۰ و پس از مداخله ۰۵/۷ ± ۶۶/۴۳ و در گروه تحت درمان ترکیبی پیش از مداخله ۴۹/۱۱ ± ۷۵/۶۱ و پس از اتمام دوره مطالعه ۱۹/۸ ± ۷۵/۳۴ بود و نمره اضطراب در گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت( ۸۶/۰p=)اما اختلاف امتیازات و به عبارتی شدت کاهش اضطراب اجتماعی در گروه ترکیب مداخله به طور معناداری بیشتر از دو گروه دیگر بود(۰۰۱/۰>P )بحث و نتیجه گیری: با توجه به اهمیت برقراری ارتباط در کادر درمانی و فراوانی اضطراب اجتماعی در بین دانشجویان می توان بیان داشت پیدا کردن شیوه درمانی موثر بهبود روابط بین فردی را پی خواهد داشت.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، سایکودرام، اختلال اضطراب اجتماعی، دانشجویان