بررسی و ارزیابی فضای سبز شهری(نمونه موردی: شهر رفسنجان)

امروزه با گسترش آپارتمان نشینی و جدایی گزینی ساکنان شهرها از محیط طبیعی، فضای سبز دیگر تنها نقش اکولوژیکی و تصفیه هوا را بر عهده ندارد؛ بلکه بازیگر نقش های اجتماعی و فرهنگی گوناگونی است که لزوم توجه بیشتر به این مقوله را می طلبد. این در حالی است که یکی از عوامل موثر در تامین نیازهای اجتماعی و روانی شهروندان و تقویت همبستگی اجتماعی و نزدیکی با طبیعت، به نحوه ی بهره گیری از فضاهای سبز شهری مربوط می شود که به برنامه ریزی و طراحی سنجیده نیاز دارد. در این پژوهش با توجه به شرایط و زمینه های مختلف در جهت رسیدن به هدف تحقیق یعنی ارزیابی سرانه فضای سبز اختصاصی موجود در شهر رفسنجان و نقد آن از روش های گوناگونی استفاده خواهد شد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است که جهت انجام آن از ترکیبی از روش های اسنادی – تحلیلی و پیمایشی استفاده خواهد شد؛ به این صورت که ابتدا به تشریح و توصیف مبانی نظری، نظریات و تجربیات مختلف در ارتباط با برنامه ریزی و طراحی فضای سبز شهری پرداخته خواهد شد؛ سپس با تکیه بر اصول، قوانین و مفاهیم مطرح در چهارچوب نظری و همچنین مصاحبه حضوری، وضعیت فضای سبز شهری محدوده مورد مطالعه ارزیابی و تحلیل خواهد شد.

کلیدواژه ها:

شهر سبز ، فضای سبز شهری ، پارک ، رفسنجان ، توسعه پایدار شهری