مرجان مرجان - کارشناس معماری، دانشکده معماری، دانشگاه فنی و حرفه ای شریعتی، تهران، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی عناصر اقلیمی و تاثیر بر معماری پایدار با استفاده از معادلات ساختاری بود. در مقاله حاضر از روش توصیفی پیمایشی براساس از الگوی معادلات ساختاری استفاده شد. شرکت کنندگان در پژوهش حاضر کارشناسان مدیریت ساخت و مهندسی معماری در شهر تهران بودند. براساس فرمول کوکران ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق با استفاده نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ۳۸۴ پرسشنامه در بین آنان توزیع شد. برای اندازه گیری متغیرهای تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. این پرسشنامه شامل ۱۵ گویه برای عناصر اقلیمی و ۱۵ گویه برای معماری پایدار بود. سئوالات پرسشنامه بر اساس مقیاس پنج نقطه ای لیکرت (خیلی مخالفم(۱) تا خیلی موافقم (۵)) درجه بندی شده است. یکی از سوالات پرسشنامه به اینصورت بیان شده است. نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی با داده ها ی این پژوهش برازش نسبتا خوبی دارد و اثر مستقیم در جه حرارت (دما) (۴۵/۰ =β)، تابش خورشید (۳۹/۰ =β)، جریان هوا (باد) (۴۰/۰ =β)، موقعیت جغرافیایی (پستی و بلندی و میزان ازتفاع از سطح دریا) ( ۳۲/۰ =β) و میران بارش (۳۰/۰=β) بر معماری پایدار در سطح (۰۱/۰>P) مثبت و معنادار است. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که عناصر اقلیمی به صورت کلی می توانند ۷۷/۰ از واریانس و تغییرات معماری پایدار را پیش بینی کنند.

عناصر اقلیمی، معماری پایدار، ساخت.