تاثیر عصاره هیدروالکلی گیاهان نعناع فلفلی، اکالیپتوس و سیر بر فعالیت نماتود مولد زخم ریشه چای (Pratylenchus loosi) در شرایط آزمایشگاهی

در این تحقیق، اثر بازدارندگی عصاره های آبی، اتانولی و متانولی سه گیاه دارویی نعناع فلفلی Mentha piperita L.، اکالیپتوس Eucalyptus camaldulensis و سیر Allium sativum بر درصد مرگ و میر تمام مراحل لاروی و بالغین نماتود مولد زخم ریشه چای (Pratylenchus loosi)، در پژوهشکده چای کشور مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب فاکتوریل بر پایه طرح آماری کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. پنج سطح غلظت­های مختلف از هر یک از عصاره­های گیاهی نعناع فلفلی (صفر، ۵۰۰، ۱۰۰۰، ۱۵۰۰ و ۲۰۰۰ پی پی ام)، اکالیپتوس (صفر، ۵۰۰، ۱۱۰۰، ۲۳۰۰ و ۴۰۰۰ پی پی ام) و سیر (صفر، ۵۰، ۱۲۵، ۲۵۰ و ۵۰۰ پی پی ام) به عنوان فاکتور اول و فاکتور دوم شامل چهار بازه زمانی ۲۴، ۴۸، ۷۲ و ۹۶ ساعت در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از تاثیر تیمارهای مختلف روی مرگ و میر سن های مختلف لاروی و بالغین نماتود مولد زخم ریشه چای نشان داد که بین غلظت­ها و بازه­های زمانی تفاوت بسیار معنی داری در سطح احتمال یک درصد وجود دارد. بر اساس نتایج حاصل از مقایسه میانگین اثرات متقابل غلظت × بازه زمانی، هر یک از عصاره­ها تاثیر قابل توجهی را در مرگ و میر لاروها و بالغین نشان دادند و نتایج حاکی از کارآیی بالای متابولیت­های ثانویه موجود در عصاره­های گیاهان مذکور در جهت غیر فعال­سازی نماتود مولد زخم ریشه چای بود. بیشترین درصد مرگ و میر لارو­ها و بالغین نماتود با استفاده از ۵۰۰ پی­پی­ام عصاره سیر پس از گذشت ۹۶ ساعت به­ترتیب با ۹۰/۹۳ و ۹۲/۹۰ درصد مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

چای ، Pratylenchus loosi ، عصاره های گیاهی ، درصد کنترل کنندگی جمعیت