اثربخشی درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی بر کاهش وابستگی به اینترنت و آسیب پذیری روان شناختی در دانش آموزان مبتلا به اعتیاد اینترنتی

اعتیاد اینترنتی یک معضل شایع است که بسیاری از جوامع امروزی را درگیر خود ساخته است. هدف از این مطالعه بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر کار آمدی هیجانی بر کاهش وابستگی به اینترنت و آسیب پذیری روان شناختی (افسردگی، اضطراب و استرس) در دانش آموزان دارای نشانه های اعتیاد اینترنتی بود. این پژوهش نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر دارای نشانه های اعتیاد اینترنتی هنرستان های دولتی شهر تبریز در سال تحصیلی۹۹-۱۳۹۸ بود. برای به-دست آوردن نمونه از میان نواحی پنج گانه آموزش و پرورش شهر تبریز، یک ناحیه و سپس یک هنرستان پسرانه به صورت تصادفی انتخاب شد و در ادامه دانش آموزان دارای ملاک های ورود به پژوهش با روش غربال گری و از طریق آزمون تشخیصی ۲۰ گویه ای اعتیاد به اینترنت یانگ انتخاب و از میان آنان تعداد ۴۰ نفر در گروه های ۲۰ نفره در ۲ گروه آزمایشی و گواه به شیوه هدفمند جایگزین شدند. گروه آزمایشی در طی هشت هفته درمان مبتنی بر کار آمدی هیجانی دریافت کرد و در این مدت گروه گواه هیچ نوع مداخله ای دریافت نکرد. برای گردآوری داده ها از آزمون تشخیصی ۲۰ گویه ای اعتیاد به اینترنت یانگ و پرسش نامه افسردگی، اضطراب و استرس لوی باند استفاده شد. داده های گرد آوری شده با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از مقایسه پس-آزمون دو گروه با کنترل پیش آزمون نشان داد که نمرات وابستگی به اینترنت و آسیب پذیری روان شناختی (افسردگی، اضطراب و استرس) گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی داری دارند (۰۱/۰>p). نتایج حاکی از این بود که درمان مبتنی بر کار آمدی هیجانی موجب کاهش علائم وابستگی به اینترنت و آسیب پذیری روان شناختی (افسردگی، اضطراب و استرس) در دانش آموزان دارای نشانه های اعتیاد اینترنتی می شود.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر کار آمدی هیجانی ، وابستگی به اینترنت ، آسیب پذیری روان شناختی ، دانش آموزان