بررسی اثر چند قارچ کش و ترکیب غیر شیمیایی بر کنترل بیماری لکه قهوه ای نواری جو بر روی چند ژنوتیپ جو با سطوح مختلف مقاومت

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 117

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PLNTI-9-2_004

تاریخ نمایه سازی: 26 تیر 1401

چکیده مقاله:

بیماری لکه قهوه ای نواری جو با عامل قارچی Pyrenophora graminea یکی از مهم­ترین و شایع ترین بیماری های جو در اکثر نقاط جهان و ایران می باشد. این تحقیق با هدف بررسی مزرعه ای عملکرد چند قارچ کش و ترکیب غیر­شیمیایی در کنترل بیماری لکه نواری روی چند ژنوتیپ جو با سطوح مختلف مقاومت طی سال زراعی ۱۳۹۷-۱۳۹۸ در دو ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی نیشابور و طرق (مشهد) انجام شد. آزمایش به­صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با فاکتور­های آزمایش شامل ژنوتیپ جو در ۵ سطح (یوسف، گوهران، صحرا، جلگه و یک لاین ABY-C۹۵-۱۲) و قارچ کش در ۴ سطح (شاهد، رورال تی­اس یک در هزار ، نیم­آزال یک و نیم درهزار، ترکیب سرکه (۵/۱ در هزار) + خردل ۳۵ گرم در کیلوگرم) انجام شد. درصد گیاهان آلوده در زمان برداشت محاسبه و تجزیه و تحلیل با آزمون دانکن در سطح احتمال ۰۵/۰ درصد انجام شد. در تجزیه مرکب درصد آلودگی تحت تاثیر منطقه، ژنوتیپ، قارچ­کش و اثر متقابل ژنوتیپ در قارچ­کش قرار گرفت. لاین ABY-C۹۵-۱۲ با دارا بودن آلودگی ۸۶/۳ درصد در رتبه اول و ژنوتیپ یوسف و گوهران در رتبه دوم قرار گرفتند. بررسی مقایسات میانگین نشان داد درصد آلودگی در گیاهان شاهد و کاربرد قارچ­کش آزادیراختین در بالا­ترین میزان و معادل ۹۵/۲ و ۱۰/۳ درصد بود. کاربرد سرکه و خردل این صفت را تا ۵۹/۲ درصد کاهش داد. در بین تمام ژنوتیپ ها زمانی که رورال تی­اس استفاده شد، درصد آلودگی تا سطح معنی­داری کاهش یافت. درصد کاهش بیماری تحت تاثیر قارچ­کش قرار گرفت و ژنوتیپ تاثیری بر این صفت نشان نداد.

نویسندگان

مهناز رجبی

دانشجوی ارشد رشته بیماریهای گیاهی موسسه آموزش عالی جهاددانشگاهی کاشمر،کاشمر ، ایران

رضا اقنوم

دانشیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران

احمد درخشان

مربی پژوهش، پژوهشکده بیوتکنولوژی قارچ های صنعتی، سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد، ایران

مجید طاهریان

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کاشمر، ایران