امیر محمدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه پیام نور
سمیرا یوسف پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی،
مهدی خانی - کارشناس ارشد مدیریت ورزشی
نفیسه پیله ور - کارشناس ارشد مدیریت ورزشی

مقدمه و هدف: در دو دهه گذشته استفاده ی بالقوه از تصویرسازی و کارایی تصویرسازی در ورزش موردمطالعه قرار گرفته است. همان گونه که شواهد علمی از کارایی تصویرسازی ذهنی حمایت می کنند،ورزشکاران نه تنها برای کمک به اجرایشان بلکه برای ایجاد تجارب در ورزش و زمینه های مختلف ازتصویرسازی ذهنی استفاده می کنند. از طرفی هم در ورزش قهرمانی و حرفه ای، استرس زیادی رویورزشکاران وجود دارد که می تواند به صورت بلند مدت یا کوتاه مدت، تعادل هیجانی آنها را از بین ببرد۲۰۱۷ ورزش حرفه ای همیشه استرس زا است و تاکنون بسیاری از عوامل استرس زا در . از نظر فنی ورزشکاران شناسایی شده اند عواملی مانند نتیجه بازی، درک منفی از توانایی، عوامل سازمانی و تیمی،پیشرفت و ارتباط با دست اندرکاران تیم، انتظارات، احتمال شکست، خستگی، فشار بازی، آسیب دیدگی، بیخوابی، سفر و غیره به عنوان عوامل استرس زای ورزشکاران معرفی شده است به دلیل وجود منابعو محرک های بی شمار استرس زا، ورزشکاران برای مدیریت و کنترل استرس از شیوه های مقابله با استرس استفاده می کنند. این روش ها، شامل کلیه تلاش های شناختی و رفتاری است که برای رویارویی، کاهش یا تعدیل اثرات و پیامدهای منفی استرس به کار گرفته می شود ورزشکاران نه فقط تحت استرس های مختلف و شدید قرار می گیرند، بلکه واکنش آنها نیز در مقابل این استرس هامتفاوت است. یافته های پژوهشی نشان داده اند که ناتوانی در مقابله موثر با استرس های ورزشی برایعملکرد و رضلایت شخصلی ورزشکار زیانبخش است. استرس و حوادث استرس زا از اجزای جدای ناپذیرورزش رقابتی مجسوب می شود. ناتوانی در مقابله موثر با عوامل استرس زا بر عملکرد و موفقیت ورزشکار زیانبخش خواهلد بود

تصویر سازی ذهنی، دانش آموز، تکواندوکار