کاربرد روش کریجینگ در میان یابی بارش مطالعه موردی: میان یابی بارش ۲۶/۱۲/۱۳۷۶ درایران زمین
عنوان مقاله: کاربرد روش کریجینگ در میان یابی بارش
مطالعه موردی: میان یابی بارش ۲۶/۱۲/۱۳۷۶ درایران زمین
شناسه ملی مقاله: JR_GDIJ-6-12_004
منتشر شده در در سال 1387
شناسه ملی مقاله: JR_GDIJ-6-12_004
منتشر شده در در سال 1387
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسین عساکره
خلاصه مقاله:
حسین عساکره
میانیابی یکی از مهمترین تکنیکهایی است که اقلیمشناسان در مطالعات پهنهای- مکانی از آن بهره میگیرند. روشهای میانیابی برحسب ملاکهای مختلف قابل تقسیمبندی هستند. در این تحقیق تلاش براین بوده ضمن معرفی روش میانیابی کریجینگ به عنوان یکی از روشهای دقیق و پرکاربرد، مراحل انجام این فرآیند با ذکر مثالی انجام گیرد. دراین راستا میانگین بارش ماهانه ایران زمین در روز ۲۶/۱۲/۱۳۷۶ بر اساس دادههای ۶۵۴ ایستگاه مورد تحلیل قرار گرفت. به منظور میانیابی بارش در ابتدا نیمهپراش نگار تجربی محاسبه و ترسیم شد. سپس یازده مدل بر این نیمهپراش نگار برازش یافت. به ازای هر مدل نیم پراش نگار و با سه فرض عدم وجود روند در دادهها، وجود روند خطی و روند درجه ۲ مجموعا سی و سه نقشه برای بارش روز مورد مطالعه حاصل شد. سپس با استفاده از تکنیک ارزیابی متوالی ( Cross-Validation) خطای نقشهها برآورد شد و از میان سی و سه نقشه، دو نقشه به عنوان کاندیدهای مناسب اختیار شدند.آزمونهای بعدی شامل بررسی میزان خطای برآوردی و درصد آن و نیز انحراف استاندارد نقشهها نشان داد که برازش مدل خطی بر نیمهپراش نگار بهترین الگو برای میانیابی بارش ۲۶ اسفندماه ۱۳۷۶ ایران زمین بر اساس روش کریجینگ است. براساس این نقشه میانگین بارش کشور طی روز مزبور۳/۷ میلیمتر برآورد شده است.
کلمات کلیدی: میانگین موزون, میان یابی, کریجینگ, همبارش, نیمه پراش نگار
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1482441/