تاثیر تراکم کاشت و دور آبیاری بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی در سورگوم علوفه ای

سورگوم علوفه ای رقم اسپیدفید در سه دور آبیاری چهار، هفت و ده روز در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی ایرانشهر مورد بررسی قرار گرفت آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار انجام گرفت. عامل اعمال دور آبیاری بعد از مرحله پنجه دهی در کرت های اصلی و تراکم های ۸- ۱۲- ۱۵ سانتی متر در کرت های فرعی قرار گرفتند. کاشت در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۲ روی پشته انجام گرفت، خطوط کشت شامل ۶ خط به طول ۸ متر و فواصل بین ردیف ۵۰ سانتی متر در نظر گرفته شد. صفات مختلف فیزیولوژیکی مربوط به اجزاء عملکرد در طول دوره رشد اندازه گیری شد و در انتها پس از تجزیه واریانس بین ارقام مقایسه میانگین انجام شده و بهترین دور آبیاری و تراکم مشخص گردید. در این آزمایش بهترین رژیم آبیاری انجام آبیاری در هر ۴ روز و بهترین تراکم ۱۲ سانتی متر انتخاب شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که علوفه تر در سطوح آبیاری چهار، هفت، ده روز در یک گروه قرار دارند در حالی که پس از خشک شدن میزان علوفه خشک در سطح آبیاری اول و تراکم دوم با میزان ۱۳/۳۷ تن در هکتار بیشترین مقدار را به خود اختصاص داده است. درصد وزن خشک به وزن تر در سطوح مختلف آبیاری در سطح ۵% تفاوت معنی دار داشت. و همچنین تراکم ها و اثر متقابل تراکم در سطوح دور آبیاری در سطح ۱% دارای تفاوت معنی دار بود. اسید پروسیک موجود در برگ ها فقط در سطوح آبیاری دارای تفاوت معنی داری بود و بین تراکم ها و اثر متقابل تراکم در سطوح آبیاری تفاوت معنی داری وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

Forage sorghum ، Irrigation intervals ، Planting density ، Fresh forage ، Dry Forage. ، سورگوم علوفه ای ، اسید پروسیک ، تراکم کاشت ، دور آبیاری