بررسی اثر شوری بر رشد و انباشتگی ترکیبات معدنی درژنوتیپ های امید بخش گندم

به منظور ارزیابی سطوح تحمل و تعیین مکانیسم های تحمل به شوری، واکنش پنج ژنوتیپ گندم (Zagros ، Tajan ، Rayon، Opata/Bow و Pgo/Seri) به تیمارهای شوری شامل صفر، ۲۵، ۵۰، ۷۵ ، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی مولار کلرید سدیم در محیط آبکشت در اتاقک رشد با شرایط کنترل شده بررسی گردید. ژنوتیپ Opata/Bow نسبت به ارقام دیگر کاهش رشد کمتری در شرایط شور داشت. این ژنوتیپ یون سدیم و کلر زیادی را در ریشه و بخش هوایی انباشته کرد که احتمالا می بایست این یون ها را در واکوئل یا اپوپلاست بخش بندی نماید، تا تنظیم اسمزی مناسب و سمیت به نسبت کم یون ها را سبب شود. ارقام حساس Rayon ، Tajan و Zagros به نسبت مقادیر زیاد یون های سدیم و کلر را انباشته کردند که سبب تشدید سمیت یون های سدیم و کلرشده است. این نتایج نشان داد که ژنوتیپ Opata/Bow تحمل به شوری بیشتری نسبت به سایر ارقام و ژنوتیپ ها دارا بود. این امر با وجود انباشتگی نسبی یون سدیم و کلر زیاد در ژنوتیپ Opata/Bow بود. آزمایشات مزرعه ای بیشتری برای تائید این نتایج و کاربرد آن در زمین لازم است.

کلیدواژه ها:

Salt tolerance ، Wheat ، Ion accumulation ، Toxicity ، Osmotic adjustment ، گندم ، تحمل به شوری ، انباشتگی عناصر.