ابوذر رضایی - دانشجوی دکتری رشته مدیریت و برنامه ریزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
رسول اسکندری - دانشجوی دکتری رشته مدیریت و برنامه ریزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

نسل چهارم روشن فکری در ایران، درگیری عمیق تر و همه جانبه تری با پسامدرنیسم داشته است. این درگیری و اشتغال، هم در بعد عملی و هم در بعد فکری خود را نمایان ساخته است. شاید توجیه این روشن فکران این باشد که اگر دیروز، در عصر سیطره و گسترش مدرنیته و در تعطیلات تاریخ به سر می بردیم، امروزه نمی توانیم مجددا به تعطیلات دیگری برویم. غفلت از تحولات پسامدرنیسم، شاید به معنی از دست دادن بسیاری چیزها باشد. روشنفکری نسل چهارم در ایران، که پس از انقلاب اسلامی ایران پا به عرصه گذاشت، عموما در فضا و چارچوب پسامدرنیسم تنفسمیکند و به فعالیت می پردازد.در مقاله پیش روبرآنیم که با واکاوی اندیشه و نظریات شماری از روشن فکران نسل چهارم ایرانی، به آشکار شدن این مسئله خواهیم پرداخت. که چگونه پسامدرنیسم در ایران، بر خلاف غرب، دارای کارکردی کژ و وارونه است. این مقاله ازنظر هدف بنیادی واز نظر روش توصیفی و ابزار به کار رفته در این مقاله از نوع اسنادی است.که از میان کلیه اسناد و متون مرتبط در این زمینه گردآوری و استخراج گردیده است.در این مقاله نشان دهیم که پسامدرنیسم چگونه در ایران به تثبیت و تصلب سنت یاری می رساند و مدرنیته ی تحقق نیافته در ایران را به زیر سوال می برد

پسامدرنیسم، روشن فکری ایرانی، کژکارکردی، سنت، مدرنیته.مدرنیسم،اندیشه