مجتبی انصاریان - دکتری حقوق بین الملل، استادیار وزارت علوم، دانشگاه پیام نور، تهران

اثر فناوری (تکنولوژی) در دو بعد قابل بررسی است. از یک سو بشر، با دسترسی بیشتر به علم و دانش و ترکیب آن با قدرت، بر منابع و مناطق بیشتری تسلط یافت و برای رسیدن به پیشرفت، با دراختیارداشتن فناوری، موجب خسارت به محیط زیست شد. از سویی دیگر، فناوری می تواند با وجود علم و خرد بشری به کاستن از مخاطرات و آسیب های زیست محیطی کمک کند؛ موضوعی که خسارت زا بودن یا ایجاد مانع بر بروز خسارت به آگاهی و نیت بشر در به کارگیری از فناوری بستگی پیدا می کند. بدین صورت باید گفت که فناوری، برخلاف تاثیر مخربی که در شروع صنعتی شدن در محیط زیست داشت، به علت آگاهی روزافزونی که انسان ها از لزوم پاسداشت زمین و محیط زیست خود پیدا کرده اند و آن را به دولت مردان و شرکت های فراملیتی انتقال داده اند، به تدریج نقش سازنده و حافظ محیط زیست خواهد یافت. در این مقاله، با روش کیفی و گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای، تاثیر فناوری در حفاظت از محیط زیست بررسی خواهد شد.

فناوری های نوین, محیط زیست, شرکت های فراملیتی, حق بر محیط زیست سالم