مرتضی فرامرز - کارشناسی رشته معماری عضو باشگاه پژوهشگران جوان

محدود بودن امکان گسترش افقی شهرها از یکسو و پرهزینه بودن گسترش عمودی آنها از سوی دیگر، سبب می شود که ساخت شهرهای جدید بعنوان یکی از راه حلهای مطلوب مطرح گردد. کشور ما با رشد جمعیت نزدیک به 2 درصد، در کمتر از 38 سال شاهد دو برابر شدن جمعیت خود خواهد بود. تمرکز در شهرهای بزرگ نظیر تهران، مشهد، اصفهان و تبریز به حدود بالایی رسیده است و افزایش تراکم در آنها توصیه نمی شود. به همین دلیل توسعه شهرهای کوچک و متوسط و ساخت شهرهای جدید به صورت یک ضرورت درآمده است. شهرهای جدید می توانند بصورت حومه های تازه شهرهای کوچک و متوسط و یا در مکان های دورتری از قطب های تمرکز جمعیتی ساخته شوند. در این مقاله، ضمن بررسی مفهوم شهر جدید و نقاط قدرت و ضعف آن در کشوری نظیر کشور ما، امکانات بالقوه صرفه جویی انرژی در چنین شهرهایی در مراحل مختلف از مرحله مکانیابی تا مرحله طراحی فضا با توجه به الگوهای اجتماعی مصرف انرژی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

آمایش سرزمین انرژی بهینه سازی توسعه