بررسی وضعیت توسعه پایدار در شاخص های کالبدی مسکن

دستیابی به مسکن به عنوان یکی از اهداف اجتماعی همواره در هر جامعه ای مطرح بوده و همیشه به خصوص از جنبه اقتصادی و اجتماعی به آن توجه شده است. طراحی اقلیمی در روزگاران گذشته دستمایه اصلی معماری بوده است. آنچه طراحی اقلیمی را پایدار می سازد، لحاظ نمودن عرصه های متفاوت معماری و ارایه راهکارهایی است که برآورنده بسیاری از نیاز های انسان باشد اما معماری امروزبر خلاف بهره گیری از دستاوردهای تکنولوژی جدید در بیشتر موارد فاقد تعامل مناسب با محیط و طبیعت است. بحث اسکان افراد کم درآمد و تامین مالی خانه های قابل پرداخت برای آن ها از حوزه های پیچیده اقتصاد است که به سامان نمودن آن نیازمند توجه کلیه نهادهای ذی نفوذ در امر اسکان است. هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت توسعه پایدار در شاخص های کالبدی مسکن می باشد. نتایج نشان می دهد مهم ترین ویژگی عصر کنونی شهرنشینی، افزایش جمعیت و توسعه شهرها می باشد که با تداوم این امر، نیاز روز افزون به مکان های زیستی و ایجاد مناطق مسکونی بیش از پیش احساس می شود. از طرفی به علت جبر زندگی، اصل قرار دادن اقتصاد و انبوه سازی های متعدد در نقاط مختلف بافت شهری بدون توجه به نیازهای عملکردی، روحی و روانی ساکنین آینده آن، به هدف فایق آمدن بر مشکل کمبود مسکن، مشکلاتی دیگر تبلور می یابد که از مهمترین آنها صدمه به بنیان خانواده و جامعه را می توان نام برد. و می توان گفت مسکن پایدار به عنوان زیر مجموعه ای از شاخص های توسعه شهری پایدار از عوامل مهم و تاثیرگذار در کیفیت زندگی شهروندان است، مسکن پایدار دارای ویژگی های آسایش مناسب، فضای مناسب، عوامل بهداشتی مناسب، مکان مناسب و قابلت دسترسی است. این درحالی است که در کشور ما شکل گیری محلات شهری در دوره های مختلف محیط­های مسکونی متفاوتی را بوجود آورده است. ضرورت ایجاب می نماید پایداری این محیط­ها به لحاظ شاخص های مسکن پایدار مورد پایش و ارزیابی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، کالبد مسکن