شناسایی موانع مشارکت در سرمایه گذاری پروژه های عمرانی در شهرها

رشد روزافزون جمعیت شهری، کیفیت زندگی ساکنان شهرها به ویژه شهرهای کشورهای در حال توسعه را دستخوش تغییر و تحولات عظیمی در همه ابعاد اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و ... نموده است. بخش عمده ی منابع شهرداری ها به ویژه در کلانشهرها به انجام پروژه های عمرانی مورد نیاز شهرها مانند ساختن معابر، بزرگراه ها، میادین، پارک ها و فضاهای عمومی اختصاص می یابد. بر پایه ماده ی یکم قانون عمران و نوسازی شهری، شهرداری ها متولی انجام طرح های توسعه ی شهری و ساخت معابر و فضای عمومی می باشند و این کار مستلزم صرف هزینه های بسیار کلان و قابل توجهی است که البته توجه و اجرای آن به دلیل نیازهای شهر کاملا ضروری و حیاتی به نظر می رسد. سرمایه گذاری در یک تعریف کلی عبارت از کاربرد سرمایه برای تولید درآمد جدید است. بر اساس نظر اقتصاددانان، سرمایه گذاری به معنای استفاده از منابع به منظور افزایش درآمد یا تولید در آینده است. نتایج نشان می دهد در شرایطی که اداره کلانشهرها با صدور پروانه ساختمانی و عوارض امکان پذیر نیست، سازمان سرمایه گذاری به عنوان قلب مجموعه شهرداری وظیفه تقویت دیگر حوزه ها را بر عهده دارد؛ از این رو با تعریف پیوست سرمایه گذاری برای پروژه های عمرانی بستر را برای توسعه اقتصادی و تقویت اقتصاد فرهنگ در شهر شیراز فراهم خواهد شد. و باید با تشکیل کارگروهی متشکل از اساتید دانشگاه، کارشناس خبره و توانمند شهرداری به عنوان نمایندگان سازمان سرمایه گذاری تعیین و روند توانمندسازی و آموزش مداوم آنها مد نظر باشد تا بسترهای لازم برای ارتباط موثر با سرمایه گذاران و حضور آنها فراهم شود. از این جهت بررسی روش های سرمایه گذاری در طرح ها و پروژه های مختلف شهری اجراشده در کشورهای مختلف تا حد زیادی در تامین مالی پروژه های شهری کشور مفید واقع شود.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، سرمایه گذاری ، پروژه های عمرانی