جستاری در معناشناسی شناختی و کارآیی آن در خوانش قرآن کریم

معناشناسی شناختی متاخرترین و هم زمان مطرح ترین دیدگاه در میان نظریه های معناشناسی معاصر است که طی چهار دهه گذشته نشو و نما یافته است. در اهمیت این نظریه همین بس که ذهن اندیشمندان گوناگونی را به خود معطوف کرده است. مبانی و مولفه های این نظریه کدام است؟ آیا می توان این دیدگاه را پارادایمی موجه در زبان شناسی و معناشناسی دانست که پاسخ گوی مسائل حوزه زبان و معناست؟ نیز این پرسش برای پژوهش گران مسلمان بسی مهم است که آیا می توان این نظریه را چهارچوبی رسا و استوار در خوانش مفاهیم قرآن و معنا شناسی معارف آن انگاشت؟ این جستار تلاشی است برای پاسخ به پرسش های فوق که به روش تحلیلی تطبیقی تکوین یافته است. مولف، ضمن بازخوانی عناصر اصلی نظریه معناشناسی شناختی، به بررسی آن ها به ویژه از منظر فلسفه علمی می پردازد و سپس توان و ظرفیت این نظریه را در بازنمایی فرهنگ قرآن مجید و عوالم معنایی آن می سنجد.

کلیدواژه ها:

معنا ، معناشناسی شناختی ، تجربه ، بدنمندی شناخت ، استعاره مفهومی ، منطق تجربی ، منطق عقلی ، ظاهر ، باطن ، تدبر ، منطق گفتمان قرآن ، مقصود