ناهید شاهبداغی - Department of Chemistry, Graduate University of Advanced Technology, Kerman, Iran
داریوش افضلی - Department of Environment, Institute of Science and High Technology and Environmental Sciences, Graduate University of Advanced Technology, Kerman, Iran
مریم فیاضی - Department of Environment, Institute of Science and High Technology and Environmental Sciences, Graduate University of Advanced Technology, Kerman, Iran

زمینه و هدف: با افزایش آلودگی آب، کمبود جدی آب و افزایش فشار برای صرفه جویی در مصرف آب، بازیافت و استفاده مجدد از آب توجه بیشتری را در صنایع مختلف به خود جلب کرده است. حذف سیلیس از آب خنک کننده به منظور بازیافت و استفاده مجدد از آب ضروری است. هدف از این مطالعه حذف سیلیس از آب با استفاده از نانوذرات اکسید منیزیم (MgO) سنتز شده به روش رسوب شیمیایی است. روش بررسی: نانوذرات سنتزی به طور موفقیت­ آمیزی با استفاده از روش ­های میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FE-SEM)، طیف­ سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) و پراش اشعه ایکس (XRD) شناسایی شد. برای تعیین شرایط بهینه جذب در سیستم بسته، اثر پارامترهای مهم مانند pH (۸-۲)، زمان تماس (min ۱۵۰-۰)، غلظت اولیه محلول سیلیس (mg/L ۱۰۰۰-۵۰)، مقدار جاذب (g ۰/۱۴-۰/۰۱) و دما (C˚ ۶۰-۲۵) مورد مطالعه قرار گرفت. یافته­ ها: تحت شرایط بهینه، حذف کامل mg/L ۲۰۰ از محلول سیلیس در مدت زمان واکنش min ۶۰ صورت پذیرفت. داده ­های تعادلی با استفاده از ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ مورد بررسی قرار گرفت. فرایند جذب را می­ توان با مدل لانگمویر به خوبی توصیف کرد، و بیشینه ظرفیت جذب mg/g ۷۵/۷۶ محاسبه گردید. داده­ های سینتیکی با استفاده از معادلات شبه درجه اول و شبه درجه دوم بررسی شدند. مدل شبه درجه دوم تطابق خوبی با مطالعات سینتیکی نشان می­ دهد (۰/۹۹۴۹=R۲). نتیجه­ گیری: با توجه به پتانسیل بالای نانوذرات MgO در حذف سیلیس، می­ تواند کاندیدای مناسبی در حذف سیلیس و تصفیه فاضلاب­ های صنعتی محسوب شود.  

Adsorption, Nanoparticle, Silica, Water treatment, جذب, نانوذرات, سیلیس, تصفیه آب