جذب سیلیس از محلول آبی بر روی نانوذرات اکسید منیزیم: مطالعات سینتیکی و تعادلی

  • سال انتشار: 1401
  • محل انتشار: فصلنامه سلامت و محیط زیست، دوره: 15، شماره: 1
  • کد COI اختصاصی: JR_IJHE-15-1_009
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 110
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

ناهید شاهبداغی

Department of Chemistry, Graduate University of Advanced Technology, Kerman, Iran

داریوش افضلی

Department of Environment, Institute of Science and High Technology and Environmental Sciences, Graduate University of Advanced Technology, Kerman, Iran

مریم فیاضی

Department of Environment, Institute of Science and High Technology and Environmental Sciences, Graduate University of Advanced Technology, Kerman, Iran

چکیده

زمینه و هدف: با افزایش آلودگی آب، کمبود جدی آب و افزایش فشار برای صرفه جویی در مصرف آب، بازیافت و استفاده مجدد از آب توجه بیشتری را در صنایع مختلف به خود جلب کرده است. حذف سیلیس از آب خنک کننده به منظور بازیافت و استفاده مجدد از آب ضروری است. هدف از این مطالعه حذف سیلیس از آب با استفاده از نانوذرات اکسید منیزیم (MgO) سنتز شده به روش رسوب شیمیایی است. روش بررسی: نانوذرات سنتزی به طور موفقیت­ آمیزی با استفاده از روش ­های میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FE-SEM)، طیف­ سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) و پراش اشعه ایکس (XRD) شناسایی شد. برای تعیین شرایط بهینه جذب در سیستم بسته، اثر پارامترهای مهم مانند pH (۸-۲)، زمان تماس (min ۱۵۰-۰)، غلظت اولیه محلول سیلیس (mg/L ۱۰۰۰-۵۰)، مقدار جاذب (g ۰/۱۴-۰/۰۱) و دما (C˚ ۶۰-۲۵) مورد مطالعه قرار گرفت. یافته­ ها: تحت شرایط بهینه، حذف کامل mg/L ۲۰۰ از محلول سیلیس در مدت زمان واکنش min ۶۰ صورت پذیرفت. داده ­های تعادلی با استفاده از ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ مورد بررسی قرار گرفت. فرایند جذب را می­ توان با مدل لانگمویر به خوبی توصیف کرد، و بیشینه ظرفیت جذب mg/g ۷۵/۷۶ محاسبه گردید. داده­ های سینتیکی با استفاده از معادلات شبه درجه اول و شبه درجه دوم بررسی شدند. مدل شبه درجه دوم تطابق خوبی با مطالعات سینتیکی نشان می­ دهد (۰/۹۹۴۹=R۲). نتیجه­ گیری: با توجه به پتانسیل بالای نانوذرات MgO در حذف سیلیس، می­ تواند کاندیدای مناسبی در حذف سیلیس و تصفیه فاضلاب­ های صنعتی محسوب شود.  

کلیدواژه ها

Adsorption, Nanoparticle, Silica, Water treatment, جذب, نانوذرات, سیلیس, تصفیه آب

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.