ارزیابی نگرش شهروندان در رابطه با تاثیر گسترش فضای سبز بر افزایش کیفیت زندگی شهری(مطالعه ی موردی: شهر یاسوج)

کیفیت زندگی در مطالعات شهری، از منظر علوم متعدد از جمله شهرسازی، علوم اجتماعی، روانشناسی، جغرافیای شهری، اقتصاد، علوم سیاسی و مدیریت مورد توجه است. کیفیت فضای شهری به عنوان محصول فرآیند تعامل میان انسان، فعالیت او و کالبد شهر تا حد بالایی به کیفیت مولفه های بصری آن وابسته است. مولفه های بصری فضای شهری به دلیل ماهیت عینی و ملموس خود توسط حواس انسان قابل ادراک است و زمینه ادراک، شناخت و ارزیابی محیطی شهروندان، را فراهم می آورد. تشویق مردم به درختکاری در محوطه های کوچک فضای خانه ها، کاشتن نهال در کنار خیابان ها، استفاده از فضاهای آزاد برای توسعه پارک های کوچک ازجمله اقدامات موثر در توسعه فضای سبز است. فضاهای سبز شهری و پوشش گیاهی نقش مهمی در تعادل ارتباطات بیوفیزیکی انسان و حفظ کیفیت محیط زیست دارند. فضای سبز یکی از ضروریات اساسی هر شهر است که از نظر زیبایی و اکولوژیکی به شهرها برای کیفیت بهتر زندگی کمک می کند. پژوهش حاضر بر اساس هدف تحقیق ،کاربردی و بر اساس ماهیت، توصیفی تحلیلی می باشد. در این پژوهش از هر دو روش اسنادی(کتابخانه ای) و پیمایشی (میدانی) استفاده شده است. پایایی این پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ توسط نرم افزار SPSS، ۸۴/۰ بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، کیفیت زندگی ، شهریاسوج