تاثیر شعرخوانی دانش اموزان سوم دبستان در کلاس بر اموزش و یادگیری زبان فارسی

زبان شعر از قدیم الایام از اثرگذارترین ابزارهای انتفال مفاهیم و مضامین به دیگران بوده و در جهان پر از تغییر و تحول امروزی نیزاین جایگاه را برای خود حفظ کرده است. شعر زبان بیان مفاهیم پنهان است که با درک از سوی مخاطب ، اثر آن بر رفتار فردمشخص می شود. شعر سرودن برای کودک و نوجوان کار ساده ای نیست.سراینده چنین شعری باید به خوبی با روان شناسی کودک و نوجوان و همچنین مسایل جامعه آشنا باشد.او باید در قالب آنان قرار بگیرد تا بتواند متناسب با اقتضای سن شان شعربسراید.آنچه مسلم است کودک و نوجوان باید از شعری که می خواند یا می شنود لذت ببرد و از محتوای آن بهره مند شود. شعر کودک و نوجوان به دلیل شرایط روحی و روانی شان با اشعاری که برای بزرگسالان سروده می شود تفاوت های اساسی دارد وبه همین دلیل است که باید در سرودن شعر برای این قشر نهایت دقت به کار گرفته شود.ادبیات هنری کلامی است که برای بیان احساس، عاطفه و اندیشه انسانی به کار می رود و در آن عامل تخیل دخیل است و در ضمن با دنیای واقعی نیز ارتباط معنا داری دارد. طبق این تعاریف ادبیات در زمره هنرها طبقه بندی می شود و چیزی که آن را از دیگر هنرها جدا می کند، ابزار سازنده ی آن یعنی کلام (زبان) است. شعرخوانی به عنوان یک وسیله تعلیمی میتواند کودکان و نوجوانان را به کشف معنای منحصر به فرد بودن خود ترغیب کند و توانایی آنها را برای برقراری ارتباط واقعی بین افکار و احساس ها افزایش دهد (عزت نفس و خودپنداره). مهارتهای کلامی میتواند توانایی انها را برای حل و فصل تعارض بین فرد به صورت آرام و توام با بحث و گفتوگو افزون سازد (تعاملات بین فردی). بیان داستان و نیز گوش دادن به آن، دانش آموزان را به بهره گیری از تخیلات شان تشویق میکنند (تجسم و تصویرسازی ذهنی). این تخیل قوی میتواند اعتمادبه نفس و انگیزش شخصی را در انها افزایش دهد زیرا آنان خود را برای نیل به امیال و آرزوهایشان شایسته و توانا تصور میکنند روش پژوهش به صورت کتابخانه ای و فیش برداری و استفاده از منابع نظری و تئوری درباره تاثیر تاثیر شعرخوانی دانش اموزان در کلاس بر اموزش و یادگیری زبان فارسی بوده است.

کلیدواژه ها:

شعرخوانی ، مهارت های اجتماعی