پهنه بندی مکانی و زمانی هدایت الکتریکی و کل جامدات محلول آب های زیرزمینی دشت گیلان
محل انتشار: فصلنامه پژوهش آب در کشاورزی، دوره: 28، شماره: 3
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 141
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WRA-28-3_016
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1401
چکیده مقاله:
در سالهای اخیر، منابع آب زیرزمینی استان گیلان در آبیاری مزارع برنج نقش مهمی داشته اند. هدف این پژوهش، بررسی تغییرات مکانی و زمانی هدایت الکتریکی (EC) و کل جامدات محلول (TDS) آب زیرزمینی دشت گیلان در یک دوره آماری چهار ساله با استفاده از روش کریجینگ معمولی است. در این رابطه، نمونهبرداری از آب ۱۳۰ حلقه چاه شبکه پایش آبهای زیرزمینی استان گیلان، در ماه شهریور سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۵ انجام شد. نقشههای پهنهبندی با استفاده از نرم افزار ArcGISتهیه شد. این نقشهها نشان میدهد، از نظر میزان TDS، بخشهای غربی استان بدون مشکل (کمتر از ۵۰۰میلیگرم بر لیتر) و بخشهای مرکزی و شرقی دارای TDS متوسط (۱۰۰۰-۵۰۰ میلیگرم بر لیتر) میباشند. بیشترین میزان EC آبهای زیرزمینی در استان گیلان در بخشهای مرکزی و مرکزی متمایل به شرق تجمع و همچنین شوری با گذشت زمان(بهجز سال ۱۳۸۴ که علت آن بارندگی زیاد در سال ۱۳۸۳ است) افزایش یافته است. مساحت محدودههای مختلف EC وTDS در هر سال تعیین شد. میزان هدایت الکتریکی در شرق و برخی قسمتهای دیگر استان گیلان که ۲۳ تا ۳۴ درصد مساحت منطقه مورد بررسی را شامل میشود بین یک تا ۵/۱ دسیزیمنس بر متر است که باعث کاهش عملکرد برخی محصولات زراعی حساسبه شوری نظیر برنج میشود. حفر بیرویه چاههای آب همچنین برداشت بیش از حد مجاز میتواند یکی از دلایل افزایش شوری آب زیرزمینی در مناطق شالیزاری استان گیلان میباشد.
نویسندگان
حوری احمدپور
دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
محمدرضا خالدیان
استادیار، گروه مهندسی آب، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
افشین اشرف زاده
استادیار، گروه مهندسی آب، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
مجتبی رضایی
پژوهشگر موسسه تحقیقات برنج کشور، رشت، ایران.