بررسی تاثیر برنامه آبیاری بر عملکرد و برخی اجزای آن در دو رقم پنبه در اصفهان

با توجه به محدودیت منابع آب، به کارگیری روشهای بهینه مصرف آب در بخش کشاوززی از اهمیت زیادی برخوردار است. به منظور بررسی عکس العمل ارقام پنبه به رژیم های آبیاری در مراحل مختلف رشد، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد به مدت دو سال(۱۳۸۶-۱۳۸۴) و به صورت کرت های یکبار خرد شده و در قالب بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. در این آزمایش ۶ تیمار آبیاری براساس تبخیر از تشت تبخیر در سه دوره رشد پنبه(چهار برگی تا اوایل گل دهی، اوایل گل دهی تا اوایل باز شدن غوزه ها و اوایل باز شدن غوزه ها تا پایان فصل رشد)  به عنوان عامل اصلی و دو رقم پنبه به نامهایB۵۵۷ و تابلادیلا به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که رژیم های آبیاری بر عملکرد چین اول و عملکرد کل، متوسط وزن ده غوزه تاثیر معنی دار داشته ولی بر  تعداد بوته سبز شده و تعداد غوزه در بوته بی تاثیر بوده است. بنابر نتایج این پژوهش آبیاری بر اساس تیمار I۶ (آبیاری بر اساس تبخیر تجمعی از تشت تبخیر پس از ۱۵۰ میلیمتر در دوره چهار برگی تا اوایل گل دهی، آبیاری پس از ۷۰ میلیمتر تبخیر تجمعی در دوره اوایل گل دهی تا اوایل باز شدن غوزه ها و آبیاری پس از ۱۱۰ میلیمتر تبخیر تجمعی از اوایل باز شدن غوزه ها تا پایان فص رشد) با ۳/۵۱۱۳ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد وش را تولید نمود. نتایج نشان داد که تاثیر رقم بر عملکرد و اجزای آن از نظر آماری دارای اختلاف معنی داری نبود و هر دو رقم B۵۵۷ و تابلادیلا می تواند قابل توصیه می باشد.