بررسی ارتباط کیفیت خواب با شکست شناختی و عملکرد شغلی در بین پرسنل فرودگاه

زمینه و هدف: خستگی روحی و جسمی پرسنل  فرودگاه  باعث کاهش استانداردهای شغلی و تمرکز مفید آنان می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی کیفیت خواب و تاثیر آن بر شکست شناختی و عملکرد شغلی در بین پرسنل فرودگاه بود.   روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی ۲۰۰ نفر از پرسنل یک فرودگاه به روش نمونه گیری در دسترس و سهمیه ای انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات چهار پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، کیفیت خواب، شکست شناختی و عملکرد شغلی بودند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از SPSS نسخه ۲۲  و از آمار توصیفی و آزمون های ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که نمره کیفیت خواب، شکست شناختی و عملکرد شغلی به ترتیب ۲۳/۳±۷۸/۶، ۳۶/۲۲±۲۰/۶۵ و ۵۹/۵±۵۹/۳۹ بود. میانگین نمره کیفیت خواب پرسنل در دو حیطه تاخیر به خواب رفتن (۸۲/۵±۰/۱) و طول‎مدت خواب (۰۵/۱±۴۳/۱) بالاتر از زیرمقیاس های دیگر بود. مطابق با یافته ها بین نمره کیفیت خواب و نمره شکست شناختی با نمره عملکرد شغلی رابطه معکوس و معنی داری وجود داشت (۱۹۵/۰r= -، ۰۵/۰>P)، در حالی که ارتباط میان نمره کیفیت خواب و نمره شکست شناختی مستقیم و معنی دار بود (۳۸۹/۰ r= ، ۰۵/۰>P). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که بین کیفیت خواب و شکست شناختی رابطه معناداری وجود دارد، به طوری که با کاهش کیفیت خواب، شکست شناختی پرسنل فرودگاه نیز افزایش یافته و احتمالا باعث افزایش خطای انسانی می شود. بنابراین با افزایش کیفیت خواب و راحتی و ارائه راهکارهای ارگونومیک می توان تا حد زیادی از شکست شناختی پرسنل جلوگیری کرده و عملکرد شغلی را بالا برد.  

کلیدواژه ها:

Sleep quality ، Cognitive failure ، Job performance ، Airport ، کیفیت خواب ، شکست شناختی ، عملکرد شغلی ، فرودگاه