نقش میانجی نوآوری باز در رابطه بین ظرفیت جذب دانش بر عملکرد مالی (موردمطالعه: بانک ملی قم)

ظرفیت جذب دانش مبحث بسیار گسترده و کاربردی در متون مدیریتی است که مورد توجه تحقیقات زیادی بوده است. تحقیقاتزیادی به تاثیری که دانش بر عملکرد سازمانها داشته، صورت گرفته است.کارکنان با توانایی بالا در جذب دانش، سطح جذب دانشسازمان را بهبود می بخشند و به بهبود نوآوری در عملکرد سازمان ها کمک می نمایند. از طرفی در عصر حاضر حل مشکلات توسطسازمانها به تنهایی مشکل است؛ بنابراین این شرکتها بر نوآوری باز تکیه می نمایند و شبکه همکاری با شرکای خارجی را برایدستیابی به فناوری و دانش جدید تشکیل میدهند. فرایند نوآوری باز این فرصت را برای شرکتها فراهم می دارد تا با دسترسی بهدانش تخصصی که قبلا آن را در اختیار نداشتند، محصولات و خدمات جدیدتر و با کیفیت تر ارائه کنند و با کسب مهارت ها و فناوریمکمل، هزینه و خطرات مربوط به ارتقای محصول را کاهش دهند. با توجه به این موضوع، در تحقیق حاضر تلاش شد تا تاثیر ظرفیتجذب دانش بر عملکرد مالی با نقش میانجیگری نوآوری باز، در بانک ملی استان قم بررسی گردد. پس از مرور ادبیات تحقیق درحوزه ظرفیت جذب دانش، نوآوری باز و عملکرد مالی مدل مفهومی و فرضیه های تحقیق تدوین گردید. سپس برای سنجش ابعادمتغیرها پرسشنامه محقق ساخته طراحی و در بین ۱۰۳ نفر از مدیران و کارمندان بانک ملی استان قم توزیع شد. روایی پرسشنامهتوسط افراد نخبه و پایایی پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ انجام شد که عدد ۷۵۹ / ۰ به دست آمد. تحلیل ها با استفاده از مدلسازیمعادلات ساختاری مبتنی بر حداقل مربعات جزئی صورت گرفته است و از نرم افزارهای SPSS و Lisrel برای تحلیل داده ها استفادهشد. یافته های به دست آمده حاکی از آن است که رابطه مثبت و معناداری بین ظرفیت جذب دانش و عملکرد مالی وجود دارد و نوآوریباز در رابطه بین ظرفیت جذب دانش و عملکرد مالی، نقش میانجی دارد و در حدود ۵۳ % است.

کلیدواژه ها:

ظرفیت جذب دانش ، نوآوری باز ، عملکرد مالی