فاطمه شیاسی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته آموزش محیط زیست دانشگاه پیام نور واحد ری
محمد رضوانی - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور تهران
علیرضا محمدی - دانشجوی رشته مهندسی ایمنی و حفاظت فنی HSE

پیوستن شهرها به مجموعه شهرهای پایدار، از اساسی ترین فعالیت هایی است که در صدر اهداف کلان شهرداری های جهان قرار دارد. در سراسر دنیا تلا ش های بسیاری انجام می شود تا ابزارهای مناسبی برای تحقق توسعه پایدار شهری و دستیابی به یک شهر پایدار انتخاب و به کارگرفته شود. ابزار مناسب برای تثبیت پایداری شهر ها مبتنی بر شاخص هایی است که تحقق تدریجی آن وضعیت مطلوبی را ایجاد می کند. یکی از ابزارهای تحقق توسعه پایدار شهری، سیستم مدیریت بهداشت، ایمنی و محیطزیست است. این سیستم با انطباق حوزه عملکردی و مزایای پیاده سازی خود با شاخص های مورد نیاز موجب کاهش هزینه ها، پرهیز از ریسک، ایجاد انتخاب و ایجاد ارجحیت شده و در نهایت موجب افزایش اعتبار و جذب منابع ) سرمایه و استعداد ( می گردد. فرهنگ نیز از عوامل مهم در توسعه پایدار شهری بوده و همچنین در ارتقاء شاخص های بهداشتی، ایمنی و محیطزیست بسیار مهم و تاثیرگذار است. کارکرد های اجتماعی و اقتصادی فرهنگ بسیار متنوعند لیکن در این بخش، فرهنگ بستر ارتقاء شاخص ها و ضامن تداوم آنها خواهد بود. در این مقاله مدل های دستیابی به شهرهای پایدار در کشور های منتخب مورد بررسی قرار گرفته و سپس شاخص هایی از این مورد آزمون HSE مجموعه که حوز ه های مشترک را با فرهنگ تشکیل می دهند تجزیه و تحلیل شده اند. این روند با مدیریت قرار گرفته و در ادامه، مجموعه ها در انطباق با یکدیگر مقایسه شده اند در نتیجه شاخص های مشترک غربال و گزینش گردیدند. بر این اساس میزان نقش و تاثیر پیاده سازی فرهنگ و مدیریت موثر بهداشت، ایمنی و محیطزیست در دستیابی به شهرهای پایدار را محاسبه نموده ایم.

شهرهای پایدار، توسعه پایدار شهری، مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست ، فرهنگ، شهرداری