تعیین رابطه و سهم پیش بینی کنندگی احساس معنا در زندگی و حس انسجام در رشد پس از سانحه در متاهلین بهبود یافته از کرونا در شهر ایلام
عنوان مقاله: تعیین رابطه و سهم پیش بینی کنندگی احساس معنا در زندگی و حس انسجام در رشد پس از سانحه در متاهلین بهبود یافته از کرونا در شهر ایلام
شناسه ملی مقاله: JR_FAML-18-1_010
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_FAML-18-1_010
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
ابراهیم شیروانی - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
صدیقه دولت یاری - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه بین الملل، قشم، ایران.
عماد یوسفی - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران.
لیلا خواجه پور - استادیار گروه تعلیم و تربیت، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران.
خلاصه مقاله:
ابراهیم شیروانی - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
صدیقه دولت یاری - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه بین الملل، قشم، ایران.
عماد یوسفی - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران.
لیلا خواجه پور - استادیار گروه تعلیم و تربیت، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران.
هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه و سهم پیش بینی کنندگی احساس معنا در زندگی و حس انسجام در رشد پس از سانحه در متاهلین بهبود یافته از کرونا در شهر ایلام بود. طرح پژوهش حاضر کمی، مقطعی و به روش همبستگی بود و در آن سعی شد رابطه پیش بینی متغیر وابسته (رشد پس از سانحه) بر اساس متغیرهای مستقل (احساس معنا در زندگی و حس انسجام) تعیین شود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه بهبودیافتگان بیماری کرونا (۵۰۰۰ نفر) در شهر ایلام بودند که از بیمارستان مصطفی خمینی منطقه ۴ (ایلام) ترخیص شده بودند. نمونه مورد مطالعه پژوهش بر اساس تعداد جامعه آماری تعیین شد، به این صورت که ابتدا حجم جامعه مشخص و سپس با توجه به جدول مورگان حجم نمونه (۳۵۰ نفر) برآورد شد و از این تعداد ۱۹۸ نفر مرد و ۱۵۲ نفر زن بودند. بنابراین روش نمونه گیری تصادفی بود. جمعآوری دادهها بر اساس پرسش نامه معنای زندگی استگر و اویشی (۲۰۰۴)، پرسش نامه حس انسجام انتونووسکی (۱۹۹۳) و پرسش نامه رشد پس از سانحه تدسچی و کالهون (۱۹۹۶)، انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد احساس معنا در زندگی و همچنین احساس انسجام بهصورت معنیداری رشد پس از سانحه را پیشبینی میکنند. بدینمعنی که هرچه میزان احساس معنا در زندگی و احساس انسجام در بهبودیافتگان از کرونا بالاتر بود، رشد پس از سانحه بیشتری را تجربه کرده بودند (p<۰/۰۵). براساس این نتایج میتوان گفت که تقویت احساس معنا در زندگی و حس انسجام در افراد مبتلا به بیماری کرونا، میتواند بهعنوان یک آیتم مهم جهت ممکن ساختن تحمل این بیماری و همچنین تغییرات و رشد مثبت پس از آن مورد توجه قرار گیرد.
کلمات کلیدی: احساس معنا در زندگی, حس انسجام, رشد پس از سانحه, کرونا
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1476825/