بهرام ایمانی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی
رضا سلیمانگلی
محمد رضا باقرزاده

مدیریت روستایی وچگونگی آن در ایران چند قرن سابقه دارد، بررسی این سابقه ازیک سو حاوی نکات قابل توجه در روش های اداره روستاهاست واز سوی دیگر متأثّر از تجربیات گذشته است،که چالش های گوناگونی را به ویژه برای استفاده از آن در آینده روشن می سازد. مدیریت روستایی در ایران از گذشته دور تاکنون با چالش های ساختاری ومسائل ومشکلات عدیده ای روبه رو بوده است، از یک سو با توجه به تغییر مقتضیات زمانی، دیگر ساختار سنتی مدیریت در مناطق روستایی قادر به حل مشکلات این جامعه نبوده و از دیگر سو، ساختار جدید مدیریت روستایی که مبتنی بر مشارکت مردم در امور بوده به دلایل متعدد از جمله غیر بومی بودن و ریشه در بطن جامعه ایرانی نداشتن نتوانست جایگاه خود را پیدا کند. این مقاله می کوشد به اهم چالش های پیش روی مدیریت روستایی کشور که شامل دو بعد چالش های درونی و بیرونی می باشد بپردازد و به ارائه راهکار برای رفع چالش های موجود اقدام کند، روش تحقیق در این پژوهش،توصیفی- تحلیلی بوده و از روش های کتابخانه ای و اسنادی جهت تحلیل و طبقه بندی چالش های اساسی استفاده شده است . نتایج تحقیق نشان می دهد چالش های درونی شامل بی سوادی،ضعف در مشارکت مردم محلّی ،کم تجربگی دهیاران و ازجمله چالش های بیرونی می توان به محدودیت قدرت اجرایی مدیران محلی، تمرکز گرایی،تغییر مداوم ساختار مدیریت روستایی، تداخل وظایف سازمان هاو نهادها اشاره کرد .

روستا ، مدیریت، توسعه روستایی، چالش