سهیل محمدشفیعی - دانشجوی کارشناسی علوم آزمایشگاهی ، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی همدان ،همدان ، ایران

بیماری های مزمن کبدی اعم از کبد چرب غیر الکلNAFLD ، استئاتوهپاتیت غیر الکلی NASH و فیبروز کبدی در دنیا درحال گسترش هست.این بیماری ها به عنوان بیماری متابولیک مشهور هستند.محققین برای پیدا کردن روش درمانی قطعی آزمایشات گوناگونی انجام داده اند. اما هنوز دارو درمانی و روش قطعی برای درمان این بیماری ها پیدا نشده است. با پیشرفت علم توجه محققین به استفاده از علم نانو در حرفه پزشکی جلب شده است. نانو درمانی بیماری های مزمن کبدی در مراحل اولیه است اما بسیاری از نانوماده ها ( به خصوص نانوماده های غیرآلی ) باعث ایجاد مسمومیت میشوند. این دلایل باعث شده است که آزمایش های گوناگونی برای پیدا کردن درمان با استفاده از نانوماده ها انجام شود. در این مقاله نانوذرات غیرآلی استفاده شده برای درمان بیماری های مزمن کبدی مورد بررسی قرار گرفته است.روش : نگارش این مقاله مروری با موضوع نانوذرات در بیماری های مزمن کبدی بدون محدودیت زمانی و از طریق پایگاه های علمی PubMed ، Scopus، Google scholar و Science direct صورت گرفته است.نتیجه : با توجه به نتایج آزمایشات محققین در مسئله نانودرمانی بیماری های مزمن کبدی، نانوذرات غیرآلی خاصیت درمانی مناسب نداشتند و بیشتر آنها به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم باعث مسمومیت های کبدی می شوند.بحث: مسمومیت های ناشی از نانوذرات خود منجر به تشدید علائم آسیب کبدی می شودند. همچنین دارو های مورد استفاده به تنهایی قادر به درمان انوع مختلف این بیماری ها نیستند و نیازمند درمان- های مکمل می باشند. اما روش های نوین و خلاقانه تر در استفاده از نانوذرات و دارو ها می تواند نتایج مثبت بهتری ارائه کنند.

کبدچرب غیر الکلی، NAFLD ،نانوذرات ، التهاب ، اکسیداتیو استرس ، سایتوکایین ها