نقش رسانه های اجتماعی در مدیریت بحرانهای ناشی از جنگ نرم

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 360

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPCONF07_900

تاریخ نمایه سازی: 6 تیر 1401

چکیده مقاله:

زمینه: هرگونه اقدام روانی و تبلیغات رسانه ای که گروه هدف را نشانه میگیرد و بدون درگیری نظامی، رقیب را به انفعال یا شکست وا میدارد جنگ نرم نام دارد. در جنگ نرم از همه روشها، هنرهای تبلیغی جدید و از همه امکانات و توانمندیها استفاده می شود. جنگ نرم با هدف تسخیر فکر و اندیشه ملتها، نقش مهمی در سست نمودن حلقه های فکری و فرهنگی جوامع ایفا میکند. دشمنان همواره میکوشند با نفوذ و اشاعه فرهنگ غربی، موجب ایجاد بحران در کشور از طریق باورها و رفتار مردم شوند و استقلال کشور را به مخاطره اندازند.هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش رسانه های اجتماعی در مدیریت بحرانهای ناشی از جنگ نرم است.روش: روش و ابزار گردآوری اطلاعات و داده ها به شیوه کتابخانهای و اسنادی به ویژه بهره گیری از نظرات محققان که در موضوع جنگ نرم صاحبنظر هستند، می باشد.یافته ها: نتایج حاصل شده نشان میدهد جنگ نرم به دنبال استحاله هویت و فرهنگ است . لذا موجودیت فیزیکی مخاطب حفظ میکند؛ ولی جنگ نرم از نظر هویت به یکی از ابزارهای دشمن تبدیل میشود، که در آن افکار و عقاید در معرض حمله و تغییر قرار میگیرد و تلاش میشود رفتار و تصمیم گیریهای انسان تحت کنترل دشمن درآید. نگاه ی به کار کردهای شبکه های اجتماعی نشان میدهد که در کنار نقش آموزشی وخبری و تفریحی و تبلیغی ، نقش تهدید آمیز و جنگ طلبانه نیز به آن اضافه شده است. جنگ نرم، بهره برداری از این فناوری ها در جهت کسب منافع بیشتر صاحبان قدرت است که در گذشته با صف بندی نظامی این اقدامات انجام می شد ، در حالی که سربازان جنگهای مدرن ، کارگزاران رسانه ها و کارشناسان ارتباطی هستند.

نویسندگان

بهاره ابراهیمی

دانشگاه آزادی اسلامی ، واحد علوم تحقیقات، تهران

ندا عبداله زاده

دانشگاه آزادی اسلامی ، واحد علوم تحقیقات، تهران

علی پهلوان

دانشگاه آزادی اسلامی ، واحد علوم تحقیقات، تهران

هومن ابراهیم پور

دانشگاه آزادی اسلامی ، واحد علوم تحقیقات، تهران

بهرام بهرامی

دانشگاه آزادی اسلامی ، واحد علوم تحقیقات، تهران