بررسی تاثیر رهبری خدمتگزار بر دلبستگی کاری کارکنان از طریق نقش میانجی زبان جهت دهنده، زبان مفهوم ساز و زبان همدلانه

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر رهبری خدمتگزار بر دلبستگی کاری کارکنان از طریق نقش میانجی زبان جهت دهنده، زبان مفهوم ساز و زبان همدلانه است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی همبستگی است. در این پژوهش ابتدا مدل نظری و فرضیه های پژوهش توسعه داده شد. سپس به کمک مدل معادلات ساختاری و آزمون رگرسیون فرضیه های پژوهش بررسی شدند. جامعه آماری تحقیق، کارمندان تعدادی از شهرداریها میباشند. بدین منظور نمونه ای برابر با ۱۹۱ نفر بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی به دست آمد. داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. برای اندازه گیری تاثیر رهبری خدمتگزار از پرسش نامه سبک رهبری خدمتگزار لیدین و همکاران [۲] با ۷ گویه، دلبستگی کاری از پرسش نامه اسکافلی و همکاران [۳] با ۹ گویه و زبان انگیزه دهنده از پرسش نامه میفیلد و همکاران [۴] با ۲۴ گویه استفاده گردید. پایایی ابزارهای تحقیق از طریق الفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. روایی ابزارها از طریق معیار نسبت خصیصه تک ارزشی به خصیصه چند ارزشی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد که رهبری خدمتگزار رابطه مثبتی با دلبستگی کاری داشته و نقش میانجی گری زبان انگیزه دهنده( زبان جهت دهنده) در تاثیر رهبری خدمتگزار بر دلبستگی کاری کارکنان شهرداری به تایید رسید

کلیدواژه ها:

رهبری خدمت گزار ، دلبستگی کاری ، زبان مفهوم ساز ، زبان جهت دهنده ، زبان همدلانه