حسن رحیمی - استادیارهیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه بو علی سینا، همدان
سیدصلاح الدین شیخ الاسلامی - دانشجوی ارشد علوم سیاسی گرایش اندیشه سیاسی در اسلام، همدان

حیات امام محمد غزالی در دوره ای از تاریخ تمدن اسلامی واقع شد که جامعه اسلامی با بحران عقیدتی، فکری و سیاسی در خطر افتاده بود. علاوه بر اختلافات شدید فرقه ای و تعصبات مذهبی دنیای اسلام با اولین بارقه های جنگ های صلیبی مواجه می شود. در حالی که خلافت عباسی در حال احتزار قرار داشت و تشتت و دودستگی سامان زندگی سیاسی تهدید می کرد . در چنین فضایی سعی غزالی سروسامان دادن به این وضعیت و جلوگیری از آشوب بیشتر بود. وی به عنوان جستجوگر خستگی نا پذیر حقیقت و با تلاش برای رسیدن به سعادت به عنوان هدف غایی آفرینش به بررسی و یادگیری و نقد افکار گروه ها و دسته های مختلف که مدعی در اختیار داشتن حقیقت بودند، می پردازد . حال، غزالی چگونه راه درست را در این میانه می یابد و چگونه مسیر آن را توصیف می کند؟ استعاره صراط در اندیشه غزالی بسیاری از نکات را روشن می سازد و با توجه به آن به عنوان استعاره محوری در اندیشه غزالی دورنمای روشنی از تلاش غزالی برای رسیدن به حقیقت و غلبه بر جریانات رقیب و کسب سعادت به دست می آوریم. به عبارتی در این مقاله با توجه به شرایط اجتماعی و سیاسی عصر عزالی، دلیل استفاده و کاربرد استعاره صراط بررسی می شود.

استعاره، صراط، غزالی، اندیشه