رویکردی انتقادی به حقوق قربانیان جرم در جرایم جنسی

همگام با توسعه علومی چون جرم شناسی، روانشناسی اجتماعی، جامعه شناسی و ... نگرش و رویکرد سنتی به نهادها و گزاره های موجود در حقوق کیفری دچار تغییر و تحول گردید. در گذشته، جرم را کنشی مجرمانه و خلاف اخلاق می دانستند که در تقابل با جامعه شکل می گرفت و افراد جامعه بر خود واجب می دیدند که برای پاسداری و نگهبانی از هنجارهایی که بر پایه ارزش های مادی و معنوی جامعه استوار بود (اردبیلی، ج ۱، ۱۳۹۴: ۸۱) و برای تشفی وجدان جامعه رفتارهای مجرمانه را با شدیدترین واکنشها پاسخ دهند. در این میانحلقه مفقوده و آنچه که چندان به چشم نمی آمد قربانی جرم بود. امروزه نیز دستگاه کیفری با تکیه بر آموزه های سنتی، غالبا در صدد سزادهی رفتارهای مجرمانه ایست که بر وجدان جمعی و حیثیتجامعه خدشه وارد کرده است، تا بوسیله آن مرهمی بر روح زخم خورده جامعه نهد و توجه چندانی به عاقبت قربانی جرم و سرنوشت غمبار او ندارد. این درحالیست که بسیاری از این کنش های مجرمانه بیش از آنکه جامعه را بیازارد موجب آلام جسمی و روحی قربانیجرماست، ولی متاسفانه سرنوشت قربانی جرم و اینکه تا چه حد از بابت جرم آسیب دیده و تا چه میزان بر روح و جسم وی خسارت آمده است، غالبا تاثیری در تعیین نوع مجازات نخواهد داشت

کلیدواژه ها:

قانون مجازات اسلامی ، جرائم جنسی ، قربانیجرم ، مجازات ، تجاوز به عنف