ابوالفضل اکبرپور - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه بیرجند
سمانه برزنونی - دانشجوی کارشناسی ارشد منابع آب دانشگاه بیرجند

یکی از راهکارهای مناسب برای جلوگیری از کاهش مخازن زیرزمینی، تغذیه مصنوعی سفره های آبدار با استفاده از رواناب یا آبهای سطحی می باشد. در مناطق خشک و نیمه خشک که با مشکل کمبود آب رو به رو هستند و برداشت آب از سفره های آبدار بیش از میزان تغذیه است موجب افت سطح استابی شده است. حتی در برخی از مناطق افت شدید سبب پدیده نشست زمین نیز گشته است. استفاده زیرزمینی می باشد. در این تحقیق از سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) که ابزار مناسبی جهت ترکیب و بررسی داده های مختلف است به منظور انتخاب مکان مناسب برای تغذیه مصنوعی در منطقه مورد مطالعه استفاده شده است. به منظور نیل به این مهم پارامترهای عمق تا سطح استابی، شیب، لیتولوژی بخش غیر اشباع، کاربری اراضی، نقشه زمین شناسی، رده آبراهه استفاده شده است. نتایج بدست آمده حاکی از اینست که با بکارگیری GIS (مدل DRASTIC) به سهولت و با صرف هزینه کم و دقت قابل قبول می توان پس از تهیه لایه لازم، مکان یابی مناسبی برای تغذیه مصنوعی مخازن آبهای زیرزمینی منطقه انجام داد.

تغذیه مصنوعی، مخازن آب زیرزمینی، GIS، دشت بیرجند