مدیریت ریسک های ایمنی، بهداشتی و محیط زیستی پروژه احداث ساختمان بانک آینده
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: فصلنامه علمی محیط زیست و توسعه فرابخشی، دوره: 4، شماره: 66
- کد COI اختصاصی: JR_ENVJ-4-66_003
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 391
نویسندگان
گروه محیط زیست،دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد، تهران، ایران
گروه محیط زیست،دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد، تهران، ایران
گروه محیط زیست، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد، شاهرود، ایران
چکیده
مدیریت ریسک های بهداشتی، ایمنی و زیست محیطی در پروژه های ساختمانی همواره به دلیل پرمخاطره بودن ماهیت کاری مورد توجه بوده است. در این پژوهش سعی شد تا فرآیند مدیریت ریسک پروژه ساختمان مرکزی بانک آینده با استفاده از متدهای William Fine، JSA، PFMEA و EFMEA به ترتیب برای مخاطرات بهداشتی، ایمنی و زیست محیطی انجام شود. جهت تجزیه و تحلیل فراوانی ریسک ها بر حسب نوع و سطح ریسک از نرم افزار SPSS ۲۵ استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که از ۴۳ ریسک شناسایی شده در بخش بهداشتی توسط تکنیک William Fine، ۵۶% در سطح بالا، ۲۸% در سطح متوسط و ۱۶% در سطح پایین قرار گرفتند که بیشتر از نوع مخاطرات ارگونومیکی بودند. در بخش ایمنی نیز با استفاده از تکنیک JSA در مجموع ۴۱ مخاطره برای ۲۱ شغل شناسایی شد که ۴۰% در سطح بحرانی، ۵۱% در سطح هشداردهنده و ۷% در سطح پایین قرار گرفتند. بر اساس متد PFMEA از مجموع ۲۸ ریسک شناسایی شده، ۵۰% در سطح بالا، ۴۳% در سطح بحرانی و ۷% در سطح هشداردهنده قرار گرفتند که در مجموع دو تکنیک یاد شده ریسک سقوط از ارتفاع و سقوط تجهیزات و مصالح از ارتفاع بیش ترین عدد اولویت ریسک را به خود اختصاص دادند. هم چنین در حوزه زیست محیطی با رویکرد تکنیک EFMEA نیز از مجموع ۳۱ ریسک شناسایی شده، ۹۴% در حد غیرقابل قبول و ۶% در ناحیه قابل قبول قرار گرفتند که ریسک آلودگی صوتی و انتشار ریزگردها از بالاترین عدد اولویت ریسک برخوردار بودند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که ریسک های ایمنی بیش از سایر ریسک ها در صنعت ساخت و ساز از لحاظ فراوانی، احتمال و شدت پیامد از اهمیت بیش تری برخوردار می باشند.کلیدواژه ها
شناسایی مخاطرات و ارزیابی ریسک, صنعت ساخت و ساز, WILLIAM FINE, JSA, PFMEA, EFMEAاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.