تعیین شاخص آسایش اقلیم گردشگری ( (TCI مطالعه موردی: پارک آبخیز کانی ماماتکهسنندج

امروزه شناخت اقلیم یکی از مهمترین موارد در برنامه ریزی و توسعه گردشگری است. از این نظر در این پژوهش شرایط اقلیمی پارک آبخیزکانی ماماتکه سنندج از منظر آسایش اقلیمی برای گردشگران بر اساس شاخص اقلیم آسایش گردشگری TCI مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور برای محاسبه آسایش اقلیمی شهر سنندج از داده های آماری ۳۰ ساله ۱۳۶۵) تا (۱۳۹۵ ایستگاه سینوپتیک شهر سنندج استفاده گردید. هدف از این تحقیق ارائه تقویم زمانی اقلیم آسایشی در انتخاب زمان مناسب سفر برای گردشگری است. نتایج حاصل از شاخص TCI در این پژوهش نشان داد که ماه شهریور با بالاترین ضریب به میزان ۹۴ در وضعیت ایده آل و بعد از آن ماه های خرداد و مهر با ضریب ۸۶ در وضعیت عالی در زمینه آسایش اقلیمی گردشگری قرار دارند و ماه دی با ضریب ۴۰ کمترین میزان آسایش اقلیمی گردشگری را بهخود اختصاص داده و در وضعیت نامناسب قرار دارد. به طورکلی میتوان گفت پارک آبخیزکانی ماماتکه سنندج از ماه اردیبهشت تا ماه مهر از شرایط خوبی برای گردشگری برخوردار میباشد، به نحویکه فاکتورهای اقلیمی در شهر سنندج برای گردشگری در ماه های خرداد و مهر عالی و در ماه شهریور به حد ایدهآل خود میرسد. همچنین فصل زمستان (از دی تا اسفند) از شرایط خوبی برای گردشگری برخوردار نمیباشد.

کلیدواژه ها:

آسایش اقلیمی ، پارک آبخیز کانی ماماتکه ، شاخص اقلیم گردشگری.