امکان سنجی کاربست قواعد تعدد جرم در بزهکاری اطفال و نوجوانان در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲

از یک طرف نگارش مقررات عام حاکم بر وضعیت تعدد جرم در قانون مجازات اسلامی مصوب۱۳۹۲ و پاسخ دهی افتراقی در قبال بزهکاری اطفال و نوجوانان که از نو آوری های قانون سال ۹۲ به حساب می آید و سکوت در خصوص قواعد تعدد جرم در بزهکاری اطفال و نوجوانان و لزوم لحاظ کردن شرایط جسمی ، روحی و ذهنی این دسته از افراد در پاسخ کیفری به آنها از طرف دیگر موجب بروز دیدگاه هایی در موارد شمول قواعد تعدد جرم شده است. اهمیت نحوه واکنش به بزهکاری اطفال و نوجوانان به دلیل اهداف اصلاحی و ترمیمی و بررسی دیدگاه های موجود در این زمینه و بیان نظری منطقی و کارآمد که مقام قضایی را در نیل به اهداف دادرسی افتراقی اطفال و نوجوانان مساعدت کند لزوم بررسی این موضوع را دوچندان میکند. در نوشته پیش رو با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و با هدف یافتن پاسخی منطقی به این سوال که آیا قواعد تعدد جرم (مقرر در مواد ۱۳۱ تا ۱۳۵ قانون مجازات اسلامی (۹۲ در مورد افراد زیر ۱۸ سال( اعم از طفل و نوجوان) نیز قابلیت اعمال دارد یا خیر به این نتیجه رسیده شده که با توجه به ماهیت پاسخ های مقنن به بزهکاری اطفال و نوجوانان و استعمال لفظ تصمیمات در صدر ماده ۸۸ و کلمه مجازات در صدر ماده ۸۹ در خصوص افراد ۱۵ تا ۱۸ سال تمام شمسی و این موضوع که قواعد تعدد صرفا مختص به پاسخ های کیفری ای است که ماهیت مجازات دارند لذا فقط افرادی که پاسخ به آن ها مشمول بندهای ماده ۸۹ است مشمول قواعد تعدد جرم قرار میگیرند.

کلیدواژه ها:

اطفال ، نوجوانان ، تعدد جرم ، بزهکاری ، مجازات ، اقدامات تامینی و تربیتی