صیانت از آزادی اطلاعات در حقوق ایران

مسئله آزادی اطلاعات یکی از مسائل مهم در تحقق اهداف حقوق بشری است. به واقع آزادی اطلاعات موجب می شود تا دسترسی شهروندان با توجه به شرایط خاص خود از دسترسی به اطلاعات مورد نیاز منعی نداشته باشند . در این بین سند حقوق بین الملل و مقاوله نامه ها نیز بر اصل آزادی اطلاعات تاکید دارند؛ اما این مسئله زمانی با چالش مواجه می شود که ما شاهد شکل گیری مسائل امنیتی همانند اسرار و اسناد محرمانه مرتبط با حریم خصوصی و خصوصا امنیت ملی هستیم؛ این روند خود عامل اساسی در شکل گیری ایجاد اصل صیانت از اطلاعات دارد که بر اساس آن اقدامات دولت ها در حفظ اسناد محرمانه و سری بدون توجه به اصل آزادی اطلاعات بوده اند که به واسطه آن اسناد بین المللی نیز استثنائاتی بر اصل آزادی اطلاعات وارد نموده و صیانت از اطلاعات را از جمله حقوق دولت ها و حاکمیت ها می دانند. ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و تلاش داشته است تا همزمان با توسعه فن آوری های اطلاعات و ارتباطات در راستای توسعه و گسترش اصول مرتبط با حمایت از صیانت اطلاعات فعال باشد. عمده اقداماتی همچون ایجاد پدافند غیرعامل، تصویب قوانین متعدد حقوقی و کیفری در این خصوص و همچنین الزام به توسعه تمهیدت مرتبط با صیانت از اطلاعات در اسناد بالادستی موجب شده است تا شاهد این اقدامات باشیم. هدف از انتخاب این موضوع تبیین و بررسی محدودیت های اصل آزادی اطلاعات در راستای صیانت از امنیت ملی می باشد. درواقع به نظر می رسد اصل آزادی اطلاعات یکی از اصول مهمی است که تهدیدات امنیتی دولت ها و حاکمیت آنان را به دنبال دارد درنتیجه، باید تلاش شود با وضع قواعد بینالمللی به نحوی بر آزادی اطلاعات نظارت شود تا به صورت لجام گسیخته تبدیل به فرصتی در دست قدرتهای بزرگ برای تحقق اهداف ضدحاکمیتی علیه کشورهای دیگر نشود.

کلیدواژه ها:

اطلاعات ، آزادی اطلاعات ، صیانت از اطلاعات ، زیرساخت های اطلاعاتی.