تاثیر مقادیر مختلف سوپر جاذب و دور آبیاری بر برخی خصوصیات فیزیکی خاک و شاخص های رشدی گیاه آتریپلکس

  • سال انتشار: 1391
  • محل انتشار: فصلنامه پژوهش آب در کشاورزی، دوره: 26، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_WRA-26-2_007
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 127
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

شیما زنگویی نسب

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم خاک دانشگاه فردوسی مشهد؛

حجت امامی

استادیار گروه علوم خاک دانشگاه فردوسی مشهد؛

علیرضا آستارایی

دانشیار گروه گروه علوم خاک دانشگاه فردوسی مشهد؛

علیرضا یاری

کارشناس ارشد مدیریت مناطق بیابانی، اداره کل منابع طبیعی خراسان جنوبی؛

چکیده

تنش خشکی یکی از مهم­ترین عوامل محدود کننده رشد گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک جهان، مانند ایران است. با کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب، می­توان آب حاصل از بارندگی­های پراکنده این مناطق را حفظ کرد و با بهبود شرایط فیزیکی خاک، تنش­های رطوبتی را کاهش داد. به منظور ارزیابی تاثیر پلیمر سوپرجاذب استاکوزورب[۱] بر دور آبیاری، رشد و نمو گیاه آتریپلکس (Atriplex) و برخی خصوصیات فیزیکی خاک، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد و اثر دو فاکتور سوپرجاذب  با مقادیر ۰، ۱/۰، ۲/۰، ۳/۰ و ۴/۰ درصد و دور آبیاری (روزانه، هر سه روز یک­بار و هر پنج روز یک­بار) بررسی شد. نتایج نشان داد که استفاده از پلیمر تاثیر مثبت و معنی­داری در سطح پنج درصد بر شاخص­های ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه و طول ریشه داشت. در تمام شاخص­های رشدی گیاه، بیشترین مقدار مربوط به تیمار ۴/۰ درصد پلیمر در دور آبیاری سه روز بود. علاوه بر این، کاربرد پلیمر استاکوزورب باعث بهبود برخی از خصوصیات فیزیکی خاک شد، به طوری­که در نتیجه­ استفاده از آن در سطح پنج درصد رطوبت اشباع خاک و رطوبت قابل استفاده گیاه به طور معنی­داری افزایش، ولی جرم مخصوص ظاهری و هدایت الکتریکی کاهش یافت (p < ۰.۰۵). با توجه به مشکل تامین آب برای گیاهان مناطق خشک و نیمه خشک، استفاده از ۳/۰ درصد وزنی سوپرجاذب همراه با دور آبیاری سه روز یک­بار می­تواند به عنوان یک روش موفقیت آمیز برای حفظ رطوبت و افزایش رشد و نمو گیاه آتریپلکس توصیه شود. [۱]. Stockosorb

کلیدواژه ها

رطوبت قابل استفاده گیاه, شوری, عملکرد, هیدروژل

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.