ارزیابی کیفیت آب چاه های گازدار برای مصارف کشاورزی در منطقه همه کسی استان همدان
محل انتشار: فصلنامه پژوهش آب در کشاورزی، دوره: 32، شماره: 4
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 175
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WRA-32-4_011
تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1401
چکیده مقاله:
ترکیب شیمیایی آب آبیاری نقش مهمی در میزان عملکرد گیاهان زراعی و حفظ یا تخریب ساختمان خاک ایفا می نماید و مورد توجه برنامه ریزان بخش کشاورزی می باشد. با عنایت به مزه ترش و سوزنده آب برخی از چاههای کشاورزی در اطراف روستای همه کسی در استان همدان، تصور میشود که ترکیب آب آن ها نامتعارف بوده و برای ساختمان خاک و رشد گیاهان زیان آور است. لذا پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کیفیت آب چاههای مذکور و شناسایی روند تغییر ترکیب آنها انجام گردید. در این پژوهش، تعداد شش حلقه چاه آبگازدار شناسایی و مقدار شوری آب آنها، ۱۵ مرتبه در طی سه سال (هر سال پنج بار) اندازهگیری گردید و روند تغییر هدایتالکتریکی آنها توسط نرم افزار SPSSمورد بررسی قرار گرفت. همچنین از هر چاه یک نمونه آب برداشت شد و برای تعیین مقادیر هدایت الکتریکی، کاتیونها و آنیونها مورد تجزیه قرار گرفتوشاخصهای شیمیایی آن محاسبه و به کمک معیارها و دیاگرام ها، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کلسیم و بی کربنات، بیشترین سهم یونی را در این آبها دارا بوده و آب چاه های مذکور جزو آب های نامتعارف و نوع بیکربنات کلسیم- منیزیم محسوب میشود. شوری آب این چاه ها زیاد (از ۹۶/۲ تا ۰۷/۶ دسی زیمنس بر متر) بوده و بعد از اصلاح نسبت جذب سدیم، در کلاس آب های خیلی شور و سدیک (C۴S۴) قرار گرفت. با عنایت به شوری زیاد آب، بافت ریزدانه ی خاک و نبود آب کافی برای شستشو، انتظار می رود که سیستم خاک منطقه در اثر آبیاری با این آب در ناحیه ریشه ی گیاه به شدت شور شده و در نتیجه، عملکرد گیاهان و به خصوص گیاهان چند ساله کاهش یابد. ولی بررسی آماری تغیبرات هدایت الکتریکی آب چاههایگازدار منطقه همه کسی نشان داد که مقدار شوری آب آن ها به طور معنیداری با گذشت زمان کاهش یافته که در نتیجه، کیفیت آب چاه های گازدار منطقه ی همه کسی از نظر آبیاری با گذشت زمان بهبود حاصل می نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منوچهر امیری
سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مرگر تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان، بخش تحقیقات آبخیزداری
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :