تفاوت بین حسابداری دولتی و گزارشگری دولتی

الزامات گزارشگری حسابداری و مالی بر روی نیازهای استفاده کنندگان گزارشهای مالی تمرکز کرده اند. شهروندان ونمایندهای انتخاب شده آنها همانند مجلس و سایر موسسات همانند وام دهندگان اولین استفاده کنندگان از اطلاعات موجود درگزارش های مالی دولتی هستند. گزارش های مالی شرکت ها ی تجاری عموما به وسیله وام دهندگان شرکت های سرمایه گذارو قانونگذاران مورد استفاده قرار می گیرد و به وسیله یک تیپ خاص از سهامداران که معادل (نماینده) شهروندان ونمایندگان انتخابشده باشند مورد استفاده قرار نمی گیرند. نیازهای شهروندان و موسسات بالاسر بر پاسخ گویی دولت راجع به منابع در اختیارشمتمرکز است و نیازهای شرکت های سرمایه گذار با صورت نیازهای ضروری برای تصمیم گیری جهت سرمایه گذاری اعطای وامو تصمیمات مشابه می باشد. این مقاله ،توضیح می دهد که چرا دولت ها نیازمند به استانداردهای جدا گانه است این مقاله همچنینبرخی اختلافات بین استانداردهای دولتی که در طی بیست سال اخیر منتشر شده است را با همان استانداردهابرای شرکت ها توضیحمی دهد و همچنین توضیح می دهد که چرا فر آیند تنظیم استانداردها برای دولت ها یک فرآیند در حال پیشرفت است. دولت ها بهطور ذاتی با شرکت های تجاری متفاوت هستندن بنابراین ، جدا بودن استانداردهای گزارشگری مالی و حسابداری برای دولت ها ، درراستای بر طرف ساختن نیازهای خاص استفاده کنندگان از گزارش های مالی دولتی ، مناسب می باشد. برای نشان دادن شرایطخاص دولت ، در نظر گرفتن اختلاف در اهداف سازمانی و قدرت های خاص قانونی و برای منعکس ساختن موارد مرتبط باپاسخگو بودن در شرایط خاص دولتی ، نیاز به استانداردهای خاص دولتی می باشد.

کلیدواژه ها:

حسابداری دولتی ، گزارشگری دولتی ، مالی