محمدامین زینلی کرمانی - دانشجوی کارشناسی مهندسی هوافضا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران
مجتبی حیدریان شهری - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی هوافضا_ پیشرانش، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران
علی مددی - استادیار، دانشکده مهندسی هوافضا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران

این مقاله روشی را برای بهبود عملکرد یک کمپرسور گریز از مرکز، با افزودن پره جداکننده دوم و بزرگ تر از پره جداکننده اول نزدیک سطح فشار پره اصلی و کم کردن تعداد پره های اصلی نشان میدهد. هندسه مورد مطالعه، پروانه کمپرسور گریز از مرکز NASA CC۳ به همراه دیفیوزر پره دار می باشد که با استفاده از شبیه سازی دینامیک سیالات محاسباتی مورد مطالعه قرار گرفته است. به منظور بررسی اثر افزودن پره جداکننده دوم، ابتدا شرایط نقطه طراحی هندسه پایه استفاده شده و شبیه سازی گردیده است. پس از افزودن پره جداکننده دوم به پروانه شعاعی، جریان سیال بین پره ها به کمک نرم افزار انسیس سی اف ایکس (Ansys CFX)، برای پروانه با تعداد پره های ۸، ۹، ۱۰ و ۱۱ شبیه سازی می شود. نتایج حل عددی نشان می دهد که با افزودن پره جداکننده دوم و کاهش تعداد پره های اصلی از ۱۵ به ۸ عدد، مقادیر دبی جرمی و راندمان نسبت به حالت اول به ترتیب ۱۱ و ۵/۲ درصد افزایش می یابند. همچنین جرم پروانه اصلی به میزان ۳۱ درصد کاهش می یابد. نتایج عددی نیز نشان میدهند که در صورت استفاده از پره جداکننده دوم میزان جدایش بین پره های اصلی نیز کاهش یافته، و همچنین میزان بارگذاری روی پره های اصلی نیز کاهش می یابد.

کمپرسور گریز از مرکز، حل عددی، تعداد پره، پره های جدا کننده،Ansys CFX